condoleanceregister van

Slachtoffers vlucht MH17 Amsterdam - Kuala Lumpur

Overleden op: 17-07-2014

Welke herinnering heeft u aan Slachtoffers vlucht MH17 ?

Herinneringen zijn iemands meest waardevolle bezit. Na een verlies geven ze troost en brengen ze de overledene weer even heel dichtbij. Deel hier uw eigen herinneringen in woorden, beelden of muziek.

Maak een herinnering
Bekijk herinneringen
* verplichte velden

Register geopend door:

Stuur de beheerder een e-mail
Condoleanceregister.nl

Herinneringen

  • 2008
    Atlantis hymne
    herinnering 67   |   niet OK
    Di t muziek herinnerd mij eraan dat het leven niet bij de dood eindigt maar juist een stap is naar het volgende hogere bewust zijn in ons universum. Allen zullen wij elkaar weer treffen in de wereld van het licht. Dit is een troost waarmee ik en velen van mij mee verder kunnen leven na het verwerken van het verdriet om ons dierbaren die wij hebben zien heen gaan. De boodschap is maak vrede met iedereen en maak van het leven iets waardevol, door mij verdriet en verlies van mijn dierbaren ben ik tot bewust gekomen dat juist nu belangrijk is om mensen te helpen en te ondersteunen en waar ook troost te bieden en samen ons verdriet te verwerken. De tekst in deze hymne heb ik zelf geschreven en verwijst ons naar het hogere bewust zijn waar wij alleen uiteindelijk naar toe zullen gaan.

    Johan van der Wielen-von der Atlantis
    Johan van der Wielen-von der Atlantis - Amsterdam
    23 juli 2014
  • 2014
    Voor al diegene die iemand hebben verloren - MH17
    herinnering 66   |   niet OK
    ’n Lucht zonder sterren,
    ’n Lucht zonder blauw,
    zó voelt het verlies van familie
    waar ik zoveel van hou.
    ’n Lucht zonder zon,
    ’n Lucht zonder blauw,
    het verlies van mijn dierbare
    zette mijn hele wezen
    in diepe 'stille' rouw.
    Je bent in mijn hart,
    in mijn denken, mijn doen,
    kan dát niet geven,
    die aai, die liefdevolle zoen.
    ’n Blik, een omhelzing, teder en fijn,
    een liefdevolle herinnering…
    Je bent nu ‘mijn’.


    i
    Dit gedicht "Hemelsblauw gemis", heb ik geschreven voor de nabestaanden, families, vrienden, buren, schoolvriendjes, collega's, sportvrienden etc., van de slachtoffers van de MH 17.
    Ik wil een ieder ongelooflijk veel kracht, omhelzingen en steun wensen....... Lieve groet, Enny
    Enny Smit - de Wolf - Purmerend
    23 juli 2014
  • 2014
    Ter nagedachtenis aan de slachtoffers.
    herinnering 65   |   niet OK
    <span>Ter nagedachtenis aan de slachtoffers. </span>
    1
    Nikky Reece - Den Haag
    22 juli 2014
  • KWETSBAAR
    herinnering 64   |   niet OK
    Mensen zyn kwetsbaar, in 1 seconde besliste iemand over het lot van zoveel onchuldige mensen, het had nooit mogen gebeuren. Ik wens alle nabestaanden heel veel sterkte .
    Jolanda Wouterse - Amersfoort
    22 juli 2014
  • 2014
    kracht
    herinnering 63   |   niet OK
    lief beste vriendinnetje

    zo onwerkelijk dat je er niet meer bent. Het eerste bericht dat ik hoorde was dat ze het signaal hadden verloren met het vliegtuig waar jij in zat. Gek genoeg was ik niet bezorgd, tot dat het vreselijke nieuws naar buiten werd gebracht, ergens hoopte ik op een wonder dat je nog het overleeft had, je bent nou eenmaal een bikkel. maar van binnen wist ik niemand overleeft een val van 10 km. Het onbegrip en verdriet is zo groot. Ik heb je die avond ervoor nog gezien, we hebben een super avond gehad veel gelachen en grappen gemaakt, dat je misschien wel verliefd zal worden daar, en dat je nooit meer terug zou komen. Dat heb ik je natuurlijk verboden want ik kon niet zonder jou. Maar het tweede deel is werkelijkheid geworden, ik kan het nog steeds niet bevatten, dat ik je gewoon nooit meer zal zien, nooit meer je lach zou horen nooit meer een avondje bank hangen, nooit meer naar de kroeg, nooit meer alles delen, nooit later samen met onze kinderen naar het park, nooit meer college volgen, nooit meer slapen in het college, gewoon nooit meer ons.

    Ik weet nog goed onze eerste ontmoeting, je kwam binnen lopen in het college en ging naast me zitten, het eerste wat je zei was, is die geitensokken-man er weer. Vanaf dat moment wist ik dat we vriendinnen zouden worden, aangezien ik die man ook zo noemde. We hebben het hele college grappen gemaakt. Na college zijn we wat gaan drinken in de kroeg dicht bij school. Toen vertelde je dat je een kamer zocht, en hoe toevallig wij hadden nog een huisgenoot nodig. Dus die zelfde dag nog waren we huisgenootjes/vriendinnen/soulmates. Die 3 jaar hebben we zoveel meegemaakt, leuke dingen minder leuke dingen, maar je was er altijd voor mij. Maakte niet uit hoe dronken je was dat ik je weer ergens moest ophalen, of hoe onmogelijk ik weer was dat jij mij moest komen redden.
    Wie moet ik nu opbellen als ik me weer in een lastige situatie heb gebracht.
    We gingen vaak naar de kroeg, bijna altijd samen. We stonden bekend als jut en jul. Altijd als ik alleen binnen kwam was het waar is Jut, daar moesten we altijd zo hard omlachen. Ik ben mijn Jut kwijt ik kan het nog steeds niet geloven.

    We hadden nog zo veel plannen samen , maar al die plannen zijn nu uit de lucht geschoten. Ik ben zo woedend maar met boos zijn krijgen we jou niet terug, zoals jij zou zeggen ; heeft het zin als je boos bent, bereik je er iets mee, nee? wees het dan niet. Ik sluit me daar volledig bij aan, het heeft geen zin om boos te zijn. Maar je moet me maar niet kwalijk nemen dat ik dat wel ben.

    Ik mis je zo, het is zo onwerkelijk allemaal, elke dag is het op het nieuws, en elke keer denk ik waarom en vooral hoe. Hoe had dit kunnen gebeuren.
    Jij had als geen ander gewild dat we verder gingen met ons leven, maar hoe kunnen we nou verder met ons leven gaan, als jij daar een deel van uitmaakte. Dat jij een heel belangrijk deel in ons leven had. De lieve meid die altijd lachte, met wie moet ik nu constant de slappe lach hebben om helemaal niks. Ik ben niet alleen mijn beste vriendin kwijt, ik ben ook mijn soulmate en het zusje die ik nooit had kwijt.

    lieve schat, ik zal je nooit vergeten. Je zal altijd deel van mijn leven uitmaken. Ook al ben je dan niet meer hier, vergeten doe ik je nooit.
    ik hou van je. Ooit zullen we weer samen zijn. ik mis je, ik mis je zo ontzettend.

    Ook wens ik de andere die iemand heeft verloren heel veel sterkte, begrijpen zullen we het nooit hoe dit had kunnen gebeuren.

    veel liefs.
    Macy Johnson - Amsterdam
    22 juli 2014
  • Kracht
    herinnering 62   |   niet OK
    Ik hoop en bid dat alle nabestaanden de kracht mogen ontvangen om dit grote verlies te kunnen dragen en aanvaarden, eens! Veel liefs!
    Marianne van Lieshout - Leidschendam
    22 juli 2014
  • Fons Blommaert
    Er is een herinnering aan de nabestaanden achtergelaten door:
    Fons Blommaert - Eindhoven
    22 juli 2014
    herinnering 61
  • 2014
    Knuffel van wol
    herinnering 60   |   niet OK
    Knuffel van wol
    een stille getuige
    in smeulende resten
    van ‘toekomst in duigen’.
    Doordrenkt met de tranen
    van honderden namen,
    ‘t gebreide symbool
    van onmetelijk leed.
    Niet te bevatten
    meedogenloos wreed.
    Waar woorden van troost
    tot zinloosheid neigen,
    zeg jij ons genoeg
    gewoon door te zwijgen

    Knuffel van wol
    tussen soldaten
    lijkt dit een plek
    die God heeft verlaten.
    Angstig en schimmig,
    dreigend en grimmig.
    Knuffel van wol
    op zoek naar een kind
    bij het bewijs
    dat een oorlog nooit wint.
    Met liefdeloosheid,
    geloof zonder waarde,
    waar hopen verdwijnt
    in geblakerde aarde.

    Knuffel van wol
    verdriet dat we delen
    ‘t kost heel veel tijd
    om de wonden te helen.
    Wankel vertrouwen
    langzaam herbouwen.
    Tot je mag rusten
    in kindjes kist
    dat al jouw warmte
    en veiligheid mist.
    Tot het gras groeit
    en God ons laat weten
    dat Hij er was
    en je nooit zal vergeten.
    Hans Cieremans - Bleiswijk
    22 juli 2014
  • DE VLIEGRAMP
    herinnering 59   |   niet OK
    De vliegramp

    De afstand naar de eeuwigheid
    is met geen maat te meten.
    je kunt het soms reeds in een tel
    of zelfs nog minder weten.
    Zo ben je nog een sterveling,
    een mens vol aardse zaken,
    om even later in een zucht
    hierboven te ontwaken.

    De vraag van hoe en het waarom
    ligt thans nog in het midden,
    maar alles wat wij kunnen doen
    is vuriglijk te bidden:
    ”Ontfermt U zich toch over hen,
    o God, met beide armen
    en wil ze in die droeve droom
    vertroosten en verwarmen!”

    De afstand naar de eeuwigheid
    is met geen maat te meten,
    maar wat een ieder daar ontmoet,
    dat zal slechts ”liefde“ heten.
    Nu rouwen wij met bitt’re pijn
    om velen die wij missen,
    doch ’t weerzien dat ons eenmaal wacht
    zal alle tranen wissen!

    Frits Deubel
    Frits Deubel - Harderwijk
    22 juli 2014
  • 2014
    Mijn favoriete Therapeute Truike Heemskerk
    herinnering 58   |   niet OK
    Mijn favoriete Therapeute,

    Intens verdrietig schrijf ik deze woorden.

    Ja, ze was mijn favoriete therapeute en ik had weer naar haar gevraagd dit voorjaar. Ze behandelde die pijnlijke schouder als geen ander. Onder de oefeningen praatten we er op los.
    Over alles, haar plannen, haar opleidingen, over het leven maar vooral vanwege mijn eigen reiservaring: over reizen.
    Waar ze geweest was en nog graag naar toe wilde. Deze zomer met Malaysia Airways naar Bali.

    “Ben je niet bang”, vroeg ik nog nu er één van hun op de bodem van de oceaan ligt. “Ik ga ervan uit” antwoordde ze, “als dit eenmaal gebeurd is, het niet zo snel weer zal gebeuren”. “Precies”, zei ik. “Maak je geen zorgen. Ik zie jou weer na jouw en mijn vakantie”.

    Had iemand kunnen voorspellen dat het ook mis zou kunnen gaan onder deze omstandigheden?

    Ik wil haar familie, vrienden en collega's sterkte wensen met het verlies van zo'n leuke, spontane, no-nonsense Meid.

    Anja Stikkelman-Weijers
    Anja Stikkelman-Weijers - Leiderdorp
    21 juli 2014
Het condoleanceregister van Nederland

Het condoleanceregister van Nederland

Condoleanceregister delen