Geschokt kwam dit bericht gisteren binnen, het vrolijke gevoel van die dag was weg.
Mijn gedachten gaan uit naar alle familie leden en vrienden van de nabestaanden. Bijna elke minuut van de dag denk ik eraan dat het leven te kort kan zijn en door wat voor een hel de nabestaanden heen moeten.
Niemand gun je dit.. zachtjes tikt de klok verder en gaan er gedachtes door mijn hoofd heen.
Voordat ik het weet is het tijd om te slapen, lig te woelen in mijn bed, ik had het ook kunnen zijn bedenk je dan..
Het leven is te kort...
Rust in vrede
-Renata-
