Een verdrietig gezicht, zo moe gestreden ,
Om wat haar is aangedaan,
Zo verdrietig achter te blijven ,
En doelloos aan de lijn te staan ,
2 kinderen uit het leven weggegaan
Door een kille hand mochten zij niet meer leven ,
De veroorzaker heeft zoveel karma opgedaan
En kijkt met spijt en weemoed naar de aarde.
Nu zijn zij thuis de jongens ,
Aan Gene Zijde zonder pijn ,
liefde aan de moeder die achterbleef
En daardoor zo alleen bleef staan .
Waarom zulke dingen gebeuren ,
Daarover gaat het grote geheel.
De mens wikt, God beschikt,
Soms zijn zaken onverklaarbaar,
Maar deze moeder kreeg een heel zwaar deel.
Zij krijgt kracht om deze zware strijd te hanteren
Liefde en vergeving om van deze gebeurtenis te leren ,