Herinneringen zijn iemands meest waardevolle bezit. Na een verlies geven ze troost en brengen ze de overledene weer even heel dichtbij. Deel hier uw eigen herinneringen in woorden, beelden of muziek.
Register geopend door:
Ik ken jullie niet eens ...ik zag de nieuws op de fb... sinds die moment leefde ik met Iris en nabestaanden mee.....
"als sterren sta jullie nu aan de hemel
stralend kijken jullie op ons neer
zo zal jullie in mijn herinnering blijven
telkens als ik naar boven kijk keer op keer,
Rust zacht lieve “kleine mannetjes”
Lieve Iris 2 jaar is al voorbij...nog steeds denk ik vaak aan jou en de mannetjes....veel sterkte en liefde
Op weg in mijn auto ziet de wereld eruit zoals 2 jaar geleden.
Het jonge groen straalt in de zon, soms buigt het zich onder regenbuien.
Net als toen....
Als de zon scheen hoopte ik dat ze bij de zoveelste zoektocht gevonden zouden worden.
Als het regende hoopte ik dat ze niet nat zouden worden.
Waar ik liep, keek ik om me heen , zocht in greppels..en keek in die akelige buizen in de watertjes.
En toen het onvoorstelbare bericht......
Hoe kán iemand het leven van 2 prachtige jongens afnemen.
Kinderen waar hij toch van gehouden moet hebben?
Waarschijnlijk zullen de mannetjes van niets geweten hebben, maar toch...
Hun gezichten zijn in mijn geheugen gegrift, slechts van foto's.
Ook de gezichten van de vader en van mama Iris heb ik in mijn geheugen opgeslagen. Zo geschokt ben ik op dat moment geweest....
En nog steeds denk ik aan de jongens terug...zeker als dat jonge groen op weg naar Zeist weer ontluikt.
Ik hoop dat moeder Iris een weg vindt in dit leven met grote leegte.
Ik wens haar alle kracht en goeds toe.
Riet
Wat vreselijk dat zulke jonge kinderen die in de bloei van hun leven staan zo jong moeten sterven. Er zijn geen woorden voor.