Lieve Iris,
Ook ik was een jaar geleden een van de vele mensen die zelf als moeder enorm mee heeft geleefd met de vermissing van jou twee schatten. En bijna dagelijks alles via de media heb gevolgd. Het bericht wat op 19 mei 2013 naar buiten kwam kwam voor iedereen als een donderslag bij heldere hemel. Onbegrijpelijk. Gisteren heb ik met een brok in mijn keel, tranen in mijn ogen naar de documentaire gekeken. En wat heb ik een enorme bewondering voor Iris ,wat een sterke vrouw. Dit verdriet is ondraagelijk en zo knap hoe Iris hiermee omgaat. Mijn gezin en ik willen jou en je familie heel veel sterkte, kracht en alle sterkte voor de toekomst wensen! Ruben en Julian zullen nooit vergeten worden!
Veel liefs Marion XX