Wie leven heel erg mee met de nabestaanden van deze vreselijke ramp en wensen allen heel veel sterke toe.

wat is dit erg allemaal, ik denk de gehele dag aan dat ventje, ik hoop dat hij een hele lieve fam heeft en daar verder kan leven zoals die het thuis had, ik wens ieder heel vee sterkte met dit grote verlies

IK WENS ALLE NABESTAANDE ONTZETTEND VEEL STEUN
BIJ HET VERLIES VAN HUN GELIEFDE ...
EN HEEL VEEL STERKTE ...

Wat een drama. Wat in en in triest. We sturen allemaal wat kracht naar de nabestaanden, Sterkte in deze moeilijke tijd...

Wij wensen alle familie\'s die dit grote verlies moeten verwerken, heel veel sterkte in de komende tijd.
We bidden ze Gods onmisbare zegen toe!

Alle nabestaanden wens ik ontzettend veel sterkte met het verwerken van dit zware verlies.
Dit is gewoon niet te bevatten.

moge alle in vrede rusten

Sinds woensdag laat dit me niet los, het blijft door mijn hoofd zweven de gedachte aan de nabestaanden en hoe verschrikkelijk dit moet zijn voor hen, hoe onwerkelijk ook. Ik wens iedereen die iemand heeft verloren alle kracht en liefde toe die nodig is om om te gaan met het verlies van de dierbaren.

We zijn stil, hier zijn geen woorden voor.
We wensen alle nabestaanden sterkte nu en voor de toekomst met dit zware verlies.
Voor jou Ruben hoop ik dat de zon weer eens zal schijnen.

Vanochtend,
gadegeslagen door \'t troosteloos aangezicht van de grijze lucht,
deinend op de ontroostbare tranen van het meedogenloos bericht,
keek ik bleek op van de krant, slaakte verontrust wederom een diepe zucht,
en voelde, heel even maar, mijn tere evenwicht wankelen,
zo ik daar struikelde in gedachten aan de keukentafel, in het vroege licht,
droeg mijn Vader mij wederom gedwee mee, op hun allerlaatste aardse vlucht.

Alle onvoorstelbare angst en pijn toen het vliegtuig chaotisch dwaalde,
en uiteindelijk net als ik, wankelde en viel,
zoon\'s kleine vingers voor \'t laatst verenigd in moeder\'s klamme hand,
beiden in wanhopig gebed, beiden nu eeuwig voortvluchtig in mijn ziel.
Mijn ogen wateren als ik aankom bij de omheining van mijn geloof,
en we daar allemaal wel eens staan, gezamenlijk aan de rand,
geneigd zijn te vragen: \'Waarom?\', immer weer,
maar vandaag weerhoud ik mij en geloof vol overgave, steevast,
want het is Hemelvaart en ik weet zeker, er staat een file,
van d\'aard in Tripoli tot aan het Koninkrijk der Heer.