Wat valt er nog te zeggen.
Woorden schieten te kort.
Wat rest zijn duizenden tranen
Zij die iemand hebben verloren met deze ramp wens ik heel veel sterkte toe

Niet te bevatten..... moet er zoveel aan denken. Al die mensen die zijn omgekomen, hoe oneerlijk ! Mijn gedachten gaan uit naar alle mensen, maar in het bijzonder naar Ger en zijn vrouw. Omdat ik Ger persoonlijk ken vanuit mijn werk. Hij was tot voor kort onze afdelingschef in Gemert-Laarbeek. Met een aantal collega\'s zijn we op hun bruiloft geweest en zagen hoe gelukkig ze met elkaar waren. Dat daar nu zo abrupt en op zón manier een einde aan moet komen, is niet te bevatten. Ik kan alleen maar zeggen ; familie, vrienden heel veel sterkte. Woorden schieten te kort voor zoiets verschrikkelijks

Ik wil iedereen heel veel sterkte wensen bij het verwerken van het verlies van alle mooie mensen die bij dit tragische ongeluk omgekomen zijn.
In het bijzonder de familie en vrienden van Renske (en Pim). Renske is tegelijk met mij gestart met de studie CIW, zat bij mij in de tutorgroep en heeft in de eerste jaren van de studie een onuitwisbare indruk achtergelaten.
Je sprankelende persoonlijkheid, je grote bos donkere krullen, je zangtalent, je tomenloze inzet, je uitstraling en je behulpzame karakter zullen me altijd bijblijven en gemist worden...

veel sterkte aan alle nabestanden.

ik wens alle nabestaande door heel nederland die familie kennissen en vrienden zijn verloren door de ramp veel sterkte !

En dan schieten alle woorden tekort, alles is al gezegd en niets kan het enorme leed en de enorme onzekerheid verzachten......

Ik wens alle nabestaanden en eenieder die iemand uit zijn familie of vriendenkring heel veel kracht en sterkte toe bij het verwerken van dit inmense leed.

Zijn heel erg geschokt .Wij wensen de nabestaande heel veel sterkte.

Woorden schieten tekort, niets wat nu gezegd of geschreven wordt kan de pijn verzachten.
Toch wil ik alle betrokkenen heel veel sterkte wensen in deze pijnlijke en verdrietige tijd.

Sterkte

Monique

.Lieve °oma° Carla en Dick,

vol ongeloof hoorde ik het vreselijke nieuws, nog steeds kan ik het niet bevatten.
de wereld is zooo groot en juist op dat moment waren jullie daar, op die plek.
zomaar uit het niets zoveel levens van de wereld gerukt; ver weg van familie en nabestaanden...

IK HOOP dat jullie van bovenaf meekijken en weten dat jullie gemist worden, weten dat jullie altijd voort zullen bestaan in onze gedachtes...

LIEVE CARLA EN DICK 25 jaar waren jullie onze buren, vrienden,maar eigenlijk inmiddels familie...

RUST ZACHT, WE ZULLEN JULLIE MISSEN..

DALILA

ps- tante carla, ik heb je nooit kunnen bedanken voor bollie dr verjaardagstaart.

Veel sterkte toegewenst aan de nabestanden van de slachtoffers van de vliegramp in Trilopi.