Al was hij extreem en een \'flapuit\' dit had nooit mogen gebeuren. Hebben we nog steeds niets geleerd sinds Pim?
Gaat dit over trots, eer, wraak of kunnen we geen meningen van anderen aan, zowel positieve als negatieve?
Sterkte aan de nabestaanden...
PEACE
kris - Rotterdam
2 november 2004
condoleance 4557 |
Beste Theo,
Je was open, direct, vaak ongenuanceerd maar altijd integer, we zullen je missen !!!
Maar wat nu ? gaan we nu weer een paar maanden een circus ophangen om vervolgens niks te veranderen ? ik schaam me voor het land dat mijn Nederland geworden is.
De intolerantie, het gebrek aan geestelijke vrijheid, de totale verdrukking van alles dat maar enigsinds op een mening lijkt...
Steek er nog maar eentje op beste theo, want zelf je beroemde rokertje was in dit land al genoeg voor controversie.
sasja - oosterhout
2 november 2004
condoleance 4556 |
Is dit Nederland? Is dit Amsterdam? Het land, de stad van een vrije vorm van meningsuiting? Vertel het mij, zeg het mij
RIP
Jordy van Berkum - Amsterdam
2 november 2004
condoleance 4555 |
En weer is gebleken dat er in ons land geen vrijheid van meningsuiting is.
Sjoerd - Wadinxveen
2 november 2004
condoleance 4554 |
Een aanwezig mens neergemaaid. Afschuwelijk.
cobi de poel - drachten
2 november 2004
condoleance 4553 |
Is dit ons Nederland? Vreselijk.
heel veel sterkte voor alle betrokkenen.
Corrie satter - Zutphen
2 november 2004
condoleance 4552 |
je was een kanjer we zullen je niet snel vergeten
rust zacht
perry - rozenburg
2 november 2004
condoleance 4551 |
Alweer een mond gesnoerd.
Hoeveel zullen er nog volgen?
Vrijheid van meningsuiting een hard gelach.
Ik wens de familie en vele vrienden heel veel sterkte.
Tamira - Wijk bij Duurstede
2 november 2004
condoleance 4550 |
Spijtig, is alles wat ik er van kan zegen. Zeer, zeer spijtig.
RIP Theo,
www.condoleance.tk is veel sneller dan deze websites
Max - Zuidlaren
2 november 2004
condoleance 4549 |
we mogen het eigelijk niet zeggen maar wordt eens tijd dat zo\'n persoon komt zoals in 1940 is toch erg dat we buitelanders worden in ons eigen land