Aan de buis gekluisterd, een vliegtuig neer gestort...vlucht MH17... met veel passagiers aan boord. Dan komen de berichten, veel Nederlanders, mensen van andere nationaliteiten, hele gezinnen, vrienden en bekenden van.... iemand. Iemand die zich nu afvraagt... waarom? Hoe kon dit gebeuren? Een meisje dat haar hondje over zou laten komen, zomaar haar maatje verloren...waarom? Onzekerheid en ellende voor alle dierbaren die achter blijven... Nagenoeg ontoegankelijk oorlogsgebied...waarom vliegen passagiersvliegtuigen over dit soort gebieden? Werd het vliegtuig uit de lucht neergehaald? Hoe kan men deze mensen dit aan doen? Onschuldigen, de dupe van het geweld dat sommigen elkaar menen te moeten aan doen, om wat....een stukje land? Een andere nationaliteit? Wat voor wereld is dit? Boosheid welt in mij op... diegenen die deze passagiers en crew dit hebben aangedaan! Een gevoel van machteloosheid....
Mijn gedachten zijn bij alle mensen en dieren die deze vlucht niet hebben mogen overleven. Mijn gedachten zijn bij alle achtergebleven families, vrienden, bekenden en kennissen. Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte en kracht toe in deze moeilijke en onzekere tijden. Gecondoleerd....

Waarom... waarom .. moest dit gebeuren... te erg voor woorden....zoveel onschuldige mensen.. kinderen ... gaan blij op vakantie ... of elders naar toe....en dan gebeurt dit verschrikkelijke ..... ik wens de familie .. vrienden .. nabestaanden heel veel sterkte en kracht om dit grote verlies te verwerken....
Onze gedachten zijn bij jullie.
fam. Bronswijk .. Steenwijkerwold

Nog nooit eerder heb ik de moeite genomen om in een condoleanceregister te schrijven. Gevoelloos geworden door alle ellende in de wereld. Dagelijks komt er via diverse media dood en verderf de woonkamers binnen. Waarom dit me dan wel zo intens raakt begrijp ik ook niet... Maar het raakt me. Het vertrek vanaf Schiphol is voor zoveel Nederlanders zo normaal. 'Stuur je even een berichtje als je bent geland', je ziet het bij aankomst op de bestemming, bij het aanzetten van de telefoon, dat iedereen dat heeft afgesproken. Uit de lucht geschoten ... vermoord ... ik vind het zo verschrikkelijk en zo onwerkelijk. Een paar weken terug vloog ik nog over Oekraïne heen, op reis naar Azië. Ik kijk altijd naar buiten, denkende aan de mensen die daaronder allemaal wonen. Net zoals ik altijd omhoog kijk naar vliegtuigen, mezelf afvragend waar de mensen naartoe gaan. Toen we het gebied van Oekraïne passeerden, schoot het door mijn gedachten.. het is daar oorlog. Nooit kunnen bedenken dat een passagierstoestel doelwit zou kunnen worden van een oorlog die tot voor kort niets met ons te maken had. Ik huil omdat dit kleine land, die recentelijk collectief vol vreugde was over het WK nu collectief rouwt. Ons land die in tijden zo verdeeld lijkt dat ik het niet meer terug herken is nu weer het land waar ik trots op ben. Wij staan samen sterk.. hoewel voor dit kleine land het verdriet te groot lijkt. Mijn gedachten gaan uit naar iedereen, echt iedereen... Gecondoleerd.

Totale verbijstering.... Heel veel sterkte voor hen die iemand verloren door deze ramp. Het is heel verdrietig en niet te bevatten...

Er is een condoleance aan de nabestaanden achtergelaten door:

Veel sterkte voor de nabestaanden

Mijn medeleven aan alle nabestaande van de slachtoffers. Een vreselijke ramp in een totaal ontredderde omgeving.
Sterkte ook aan alle hulpverleners in Nederland en in de Oekraïne.

Afgrijselijk, niet te bevatten, zoveel onschuldige slachtoffers. Niet te bevatten.
Heel veel steun en sterkte voor alle nabestaanden !

Heel verdrietig met allen die hun dierbaren hebben verloren. Heel veel sterkte in deze vreselijk moeilijke tijd.

Wij wensen alle nabestaanden heel erg veel sterkte en kracht voor de komende tijd. Verschrikkelijk wat er is gebeurd!
Fam. de Korte-Hogerhorst