Er is een condoleance aan de nabestaanden achtergelaten door:

Wij willen alle nabestaande heel veel sterkte wensen met het verwerken van dit grote verlies, woorden schieten te kort..............
Peter, Jeanette en Rowin

Woorden schieten te kort,als het gaat om deze verschrikkelijke tragische gebeurtenis.
Zoveel onschuldige mensen die zomaar van hun leven zijn beroofd,door een nutteloze wraakactie.
Mensen die dachten een onbezorgde vakantie te krijgen met hun geliefde of gezin. mensen zoals elk ander.
Of mensen die gezellig hun familieleden gingen bezoeken,of voor hun werk op reis gingen.
Allemaal met een andere doel mee op deze fatale vlucht, MH017.
En dan al die jonge kinderen,die nog een heel leven voor zich hadden.
Kinderen die misschien wel voor het eerst in hun leven vlogen,en nu gelijk voor het laatst.
Ik maak me zo'n zorgen waar het in de wereld naar toe gaat. het maakt me misselijk,en enorm boos,en gefrustreerd.
Waarom,waarom,waarom???
Waarom zit de wereld zo in elkaar.
Het leven van de nabestaanden zullen nooit meer hetzelfde zijn.
Het ongelooflijk gemis en verdriet van het verliezen van een moeder,vader,dochter,zoon,geliefde,zus,broer,opa,oma,vriend,vriendin etc,zullen ze hun hele leven bij hun dragen.
Ik leef intens mee met alle nabestaanden,en wens hun alle liefde en kracht toe om dit onbegrijplijk grote verlies te kunnen verwerken.

Vreselijk! Heel veel sterkte voor alle nabestaanden. Henriët Fokkert Naarden

Zo onwerkelijk... zo zinloos..
Al deze geliefde mensen, onderweg naar hun bestemming waarschijnlijk goed voorbereid, vol levensvreugde en gezonde spanning het vliegtuig ingestap, vlak daarvoor vast vlug afscheid genomen van dierbare, in gedachten al op de plek van bestemming. Een kus, een knuffel, een fijne vakantie gewenst, veel plezier en niet te bruin terug komen hè.. Misschien ook "doe voorzichtig.. en let goed op elkaar.."

En dan dit niet te bevatten nieuws, doelbewust uit de lucht geschoten?
Wat onwerkelijk..
Wat oneerlijk!
Wat afschuwelijk!!

Hele gezinnen, families uit elkaar gerukt, jonge mensen in de bloei van hun leven, mensen vol plannen en mooie ideeën, lieve vrienden, hardwerkende collega's, schatten van kinderen, onschuldige mensen waarvan de toekomst is ontnomen..
Wat leef ik mee met de nabestaande die dit een plekje moeten geven..

Zaterdag was ik op een festival, niet denkend aan deze verschrikkelijke gebeurtenis. Met nog duizenden andere mensen genieten van de zon, muziek en gezelligheid.
Tot we om 18.00 1 minuut stilte hielden.. ineens besefte ik de enorme impact van deze tragedie!
Iedereen was stil, zelfs de vogels hielden even hun snavel.
Die ene minuut was genoeg om te beseffen dat we meeleven,
dat we aan ze denken, dat ze nooit vergeten zullen worden, dat we er zijn voor alle dierbare die zoveel verdriet hebben en zich zo machteloos voelen..
Om 23.00 werd het nummer all of me van john legand ter nagedachtenis afgespeeld, iedereen zong mee, of hield elkaar vast.. met tranen in m'n ogen keek ik naar boven want het begon zachtjes te regenen, ik zei tegen een vriendin naast me: dit is geen regen, dit zijn tranen uit de hemel, ze huilen met ons mee..
want ze wilde nog helemaal niet dood.

Ik wens alle nabestaande alle kracht en heel veel sterkte!
En dat we dit niet accepteren in onze wereld, waarin we elkaar lief kunnen hebben in plaats van verdriet en pijn..

Er is een condoleance aan de nabestaanden achtergelaten door:

Er is een condoleance aan de nabestaanden achtergelaten door:

Wij willen onze steun betuigen aan alle nabestaanden van de slachtoffers van deze ramp. Het is niet in woorden uit te drukken hoe dit voelt. Het is een zwarte bladzijde.

Anelene, ik schrok toen ik je naam zag staan. Kon het niet geloven. Je zit veel in m'n gedachten. Ik voel me machteloos...ik wens je familie en vrienden veel kracht toe. Petra

Geen woorden voor.... Heel veel sterkte voor de nabestaande! Wij hopen dat het verdriet in de toekomst kan plaats maken voor heel veel mooie herinneringen.

Patrick, Wendy en Norah