Woorden schieten te kort...

Wij wensen alle nabestaanden heel veel sterkte, kracht, troost en liefde toe bij het dragen van dit enorme verlies.

David en Evita

Wij wensen U allen heel veel sterkte met dit enorme verlies en gemis. Onze gebeden vergezellen U allen.

Onwerkelijk en onvoorstelbaar dat dit is gebeurd / heeft kunnen gebeuren. Mijn oprechte gedachten en medeleven gaan uit naar de slachtoffers , familieleden en andere dierbaren van de slachtoffers. Heel veel sterkte met dit grote verlies.

en dan wordt U vanuit het niets geconfronteerd met een zware beproeving in Uw leven ,wellicht de zwaarste.
Ik wens U nabestaanden sterkte ,ook om de focus te houden op uw persoonlijke verdriet. Laat nieuws en vermeende berichten gaan indien mogelijk . ze brengen voorlopig alleen maar onrust.

verdriet is het trieste bewijs van intens houden van .
Een zoete strohalm om hier doorheen te komen.

Niet te bevatten, ongeloof, verdriet....heel veel sterkte voor alle nabestaanden met het verlies van jullie dierbaren...woorden schieten tekort....

Vanaf mijn werkplek wens ik alle nabestaande heel veel sterkte toe.
Cisca Schwidder.

Geen woorden voor heel veel sterkte met dit grote verdriet.

Miranda en fam

Er is een condoleance aan de nabestaanden achtergelaten door:

Met veel plezier was ik met vier vrienden op reis met de Carbagerun 2014, tussen 14 -19 juli. Een tocht van 1800 nederlanders en meer dan 600 auto's, omgebouwd tot de meest verrassende creaties die een route van ongeveer 4.000 km afleggen. Verste bestemming L'Viv Oekraïne. Juist daar, nog onderweg in de Oekraïne, vernamen wij het verschrikkelijke nieuws. We waren verbijsterd en konden het niet geloven. Het moest haast wel een onsmakelijke grap zijn. Maar al snel maakte de vrolijkheid plaats voor de verslagenheid. Het was echt. Het was een echt vliegtuig, met echte mensen en waarschijnlijk veel Nederlanders. Ongeloof, ontzettend veel ongeloof. In mijn gedachten zag ik de lieve mensen, gezinnen die toch vooral eindelijk op vakantie zouden gaan en daar gezamenlijk enorm naar uitkeken, maar daar nooit aan kwamen.

Ook wij waren op reis, met mede-landgenoten die wij niet eerder hebben ontmoet. De sfeer onder elkaar was desondanks geweldig. Eigenlijk zoals altijd. Wij Nederlanders zijn in het buitenland altijd als één grote familie. Los, energiek en gezellig. Beetje dollen en snel in gesprek met elkaar. Zo zal het aan boord van het vliegtuig niet veel anders geweest zijn. Iedereen met dezelfde mooie bestemming in het verschiet, dat moet toch een band hebben gecreeërd. De eerste contacten werden al gelegd, gelachen werd er ook. Deze band is uiteindelijk van korte duur geweest, maar tegelijkertijd zo eeuwigdurend.

Ik krijg er een brok van in mijn keel en soms kan ik er even geen woorden door uitbrengen. Het doet pijn als ik er bij stil sta hoe zoiets zou voelen als ik één of meer van mijn geliefden zou kwijt raken. Ik rouw als Nederlander en als mens om alle mensen aan boord van het toestel en alle geliefden die zij achter laten. Ik weet dat met mij de meeste mensen dat doen. We kunnen helaas niets meer doen dan aan hen te denken en onze eigen geliefden lief te hebben. Heel veel sterkte wens ik u toe met uw verlies en het eren van uw geliefden.

Als woorden te kort schieten ,is een teken van liefde voldoende .