Wat een verschrikkelijk ongeluk.Vier jonge levens abrupt geëindigd,twee andere levens voorgoed veranderd .Allereerst heel erg veel sterkte gewenst voor alle nabestaanden. Heel Nederland leeft met jullie mee.Ook sterkte gewenst voor alle hulpverleners en ooggetuigen van dit verschrikkelijke drama.Schroom niet om psychische hulp te zoeken.Dit kun je niet alleen oplossen.

De nachtmerrie van elke vader en moeder. Alleen bij de gedachte al knijpt mij keel dicht en krijg ik even geen adem. En woorden vinden voor wat jullie kan troosten lukt me niet. Ik kan enkel mijn handen vouwen..... heel veel sterkte!

Een moeder

Wat kunnen wij zeggen om jullie moed te kunnen geven om door te kunnen met jullie leven alleen dat iedereen die je ziet of spreekt in welk dorp dan ook het over het verschrikkelijke ongeluk heeft ieder moederhart huilt met jullie mee ....

Mijn moederhart breekt, in gedachten ben ik bij u.

Woorden schieten te kort, sterkte

Gecondoleerd met dit enorme verlies ! Ontzettend veel sterkte toegewenst aan ouders, familie, vrienden en ieder ander die zich verbonden voelt.

diep geraakt door het ongeval in oss! mijn oprecht medeleven met de families van de slachtoffertjes , dit zou niet mogen zijndat je uw kinderen moet afgeven , 4 sterren aan de hemel nu , hier zijngeen woorden voor intens verdriet ook bij vele mensen in belgie die enorm meeleven met wat er gebeurt is in Oss! ik wens alle betrokkenen heel veel sterkte toe vanwegge familie hoppenbrouwers kinderen en kleinkind

Dag lieve mensen,
Wat een verschrikkelijk ongeluk met de bakfiets. 4 kinderen weggevaagd van deze wereld. Het is eigenlijk niet te bevatten. Hoe moet je je leven weer oppakken? Misschien helpen al deze reacties van landgenoten een heel klein beetje de pijn en het verdriet verzachten.
Kees en Rinske Poiesz uit Sneek

Lieve kindjes jullie leventjes moesten nog beginnen. Zo jong uit het leven weggerukt. Ouders en broers en zusjes woorden schieten te kort. Alle familie die ontroostbaar achter blijven. De leidster en alle medewerkers van het kinderdagverblijf. Mogen jullie de kracht krijgen om verder te gaan. Heel veel sterkte en liefde toegewenst. In gedachten steeds bij jullie. Liefs Marlies.

Rust zacht kinderen. Veel liefde en steun aan alle betrokkenen.
Goed om te zien hoe heel Nederland meeleeft met dit enorme verlies. Ik zit al dagen met een brok in mijn keel maar ook met een gevoel van dat we er met zijn allen onvoorwaardelijk om geven. Nogmaals veel liefde en sterkte allen.

Een tragisch ongeluk heeft donderdag 20 september 2018 het leven aan 4 jonge kinderen gekost. Een kind en een leidster zijn daarbij ernstig gewond en in kritieke toestand opgenomen in het Radboudziekenhuis in Nijmegen.
Een donderdag op weg naar het kinderdagverblijf en dan weggerukt uit het leven of ernstig gewond.
Op zo'n moment realiseer je je hoe wreed het leven is.
Je voelt je als medemens machteloos.
Je kunt enkel woorden van troost spreken en delen vooral voor en met de getroffen families en de families van de gewonden. Je kunt een gebed tot God of het Hogere richten en vragen voor veel sterkte en ondersteuning. Een kaartje, een bloem, een bijdrage aan de getroffenen. Nu is er tijd om te rouwen, om verdriet te verwerken en alle betrokken gezinnen en families moed en kracht toe te wensen om dit ondraaglijk leed te dragen.
De gewonden en hun familie levenskracht toe te wensen om te herstellen en kracht om te dragen.

Aan betrokkenen (passagiers, machinist, conducteur, getuigen), bestuurders en betrokken hulpverleners dank te zeggen voor hun bijdrage in welke zin dan ook, maar ook kracht om die ondersteuning op termijn te bieden en professionele hulp te geven aan betrokkenen om hun levensweg weer inhoud te geven.


De bakfiets

Op weg naar het kinderdagverblijf
met de andere kinderen en de leidster.
Een zonnige morgen in Oss.
Wij naderen de spoorwegovergang.
De leidster slaakt een kreet.
Een klap, wringend staal,
mensen die roepen,
ambulances en hulpverleners.
Dood en/of gewond.

Ons gezin is getroffen,
wij delen verdriet en tranen.
Onbegrijpelijk, wat is gebeurd.
Een ongeluk met fatale gevolgen.
Zo maar een doordeweekse dag,
op weg naar het kinderdagverblijf.

Oss is Oss niet meer,
voor even staat de tijd stil,
even is niets belangrijk.

De dood heeft genomen
en de bakfiets is kapot.

Twee mensen die meeleven met andere
medemensen en slachtoffers,

Annie en Jan Winkels