2 jaar geleden, is als de dag van gisteren!
Met heel mijn hart wens ik allen heel veel kracht en sterkte toe!????
Een immens groot gemis hier op aarde.
Tot op die dag... in de hemel...????
Jolanda Van den heuvel - Ede
24 september 2020
condoleance 5148 |
Het gemis bij de ouders en Familie`s van alle kinderen die ze af hebben moeten staan zal altijd blijven....
Wat is twee jaar....het voelt als de dag van gisteren.... om je kind te verliezen.
Het zijn alleen nog maar de herinneringen waar je op terug kan kijken....
Het verdriet slijt,maar de pijn blijft....
Heel veel sterkte voor de tijd die nog komen gaat aan alle ouders en familie`s.
Lijdia van Tienhoven - Waddinxveen
22 september 2020
condoleance 5147 |
Heel veel sterkte .....2 jaar....jaren vol pijn verdriet....nee vergeten doen we jullie niet sterkt samen .
G Labots - Wezep
21 september 2020
condoleance 5146 |
Ik heb destijds beroepshalve de bloemenzee bezocht. De stilte en de betraande ogen van omstanders vergeet ik nooit meer.
Ik wens alle nabestaanden en betrokkenen veel sterkte voor nu en de toekomst.
Mari van der Sangen - Uden
21 september 2020
condoleance 5145 |
Ik wens u heel veel sterkte toe
Tiny Nas - Uden
21 september 2020
condoleance 5144 |
Dear parents,
May you have the strength to deal with your pain. We feel sorry for your loss.
With love and regards,
Pramod and Ankur
Pramod Yadav - Uithoorn
21 september 2020
condoleance 5143 |
Ik hoop dat het meeleven van zovelen enige troost biedt en het leven iets minder zwaar. Ook van mij veel liefs en sterkte gewenst voor de toekomst!
Nancy Kos - Zoetermeer
21 september 2020
condoleance 5142 |
Twee jaar geleden, t lijkt zo lang en toch als de dag van gisteren...... veel sterkte aan allen
Wilma Neven - Reeuwijk
21 september 2020
condoleance 5141 |
Lieve nabestaanden,
Voor ons twee jaar geleden.......voor u allen lijkt het als de dag van gisteren zeer waarschijnlijk. Een dag van groot verlies, een dag van vraagtekens "WAAROM"? Waarom zo'n verlies van mijn kind/ons kind? Wat u op dat moment moet gaan missen, wat u in de komende jaren moet missen en niet als ouder zal mogen meemaken? U heeft levenslang!! De pijn zal ietsjes minder worden misschien, maar nooit helemaal verdwijnen. Dat kan ook niet, want een kind is het dierbaarste wat je mag meemaken. Wie bedenkt het dan om zoiets te laten gebeuren kunnen we ons afvragen. Dat is niet in te vullen, iets wat ik ook zelf meemaakte en bijna overleden was: de vraag 'waarom ik, ik die zoveel voor andere mensen doe'? Maar daar krijg je geen antwoord op. Steun elkaar, blijf over hem of haar praten, zodat hij/zij voor altijd in leven zal blijven.
Marlies Van Venrooij - Waalwijk
21 september 2020
condoleance 5140 |
Het is alweer een jaar verder maar ik begrijp dat het ongeval nog steeds een heel grote impact heeft op jullie leven.
Elk advies kan aanvoelen als zout op een wond maar ik verwarm jullie graag vanuit een warm voelend hart zodat iets kan smelten door de warmte daarvan.
Veel liefde en warmte van een 81 jarige moeder, oma en overgrootmoeder.
