Wat een afschuwelijk drama, een mooie meid in de bloei van haar leven zomaar weggerukt bij haar ouders en broer en zus! We leven ontzettend mee met de nabestaanden en wensen hen heel veel sterkte en kracht toe in deze onmenselijke periode. Rust zacht lieve Milly!!!
K&S + J&G - Nijmegen
17 maart 2010
condoleance 5247 |
Er zijn geen woorden voor dit afschuwelijk drama, ik wens de ouders, broer en zus heel veel sterkte toe om dit verdriet te dragen.
Marjo - Landgraaf
17 maart 2010
condoleance 5246 |
Hoe verschrikkelijk!
Hebben zelf twee dochters en leven erg met jullie mee,lieve familie.
fam. boekhoorn - enschede
17 maart 2010
condoleance 5245 |
Wat erg, de rililngen lopen over mijn lichaam...
Ik had gehoopt dat ze ongeschonden thuis zou komen.
Ik wens haar naasten heel veel sterkte toe.
Lineke - Nijmegen
17 maart 2010
condoleance 5244 |
Beste Milly,
Weggerukt uit het leven terwijl er nog zoveel te ontdekken was...Geen vriendjes, Geen studie, Geen uitgaansleven, Geen sportclub, Geen brommertje, Geen rijbewijs, Geen werk, Geen verloving, Geen huwelijk, Geen kindertjes, Geen huisdieren, Geen verdere verjaardagen vieren, Geen vakanties, Geen pensioen, Geen fijne oude dag! Het is gewoon afgrijselijk! Ik wens je familie ongelovelijk veel sterkte toe.
Natalie - Weesp
17 maart 2010
condoleance 5243 |
Heel veel sterkte met het grote verlies van Milly.
Ietsje - Kootstertille
17 maart 2010
condoleance 5242 |
Totaal ongelofelijke waanzin daad !???
Edwin - Rotterdam
17 maart 2010
condoleance 5241 |
Woorden schieten mij tekort....
Dit is niet hoe het hoort!
Alle sterkte voor de famillie, vrienden en kennissen van Milly..
c.hut - tilburg
17 maart 2010
condoleance 5240 |
Het volgende gedicht heb ik geschreven als moeder van ook een dochter op de middelbare school.
Verdriet van een moeder
Ik kom thuis en verwacht mijn dochter te zien
Ze is er niet, naar haar vriendin misschien?
Uren later, is ze er nog niet, waar zou ze zijn
Ik weet het niet, het voelt niet fijn
Ze komt niet thuis, nooit meer
Door de telefoon hoorde ik haar stem, de laatste keer
Hoe kan dit, wie doet zoiets mijn dochter aan
Hoe kan ik ooit nog blij door het leven gaan
Waarom woon ik juist in deze straat, op deze plek
Met een verdwaasde buurman, is hij helemaal gek?
Een baan als handhaver van de wet
Maar als iets hem niet pas dan is het die pet
Mijn kind blijft in gedachten bij me, maar in het echt ben ik haar kwijt
Die vlotte, leuke, intelligente, sportieve en mooie meid
De herinnering is het enige wat blijft bestaan
Is dat voldoende om met mijn leven door te gaan?
Dat moet het zijn, dat is het, zeker weten
Want ik mag ook mijn andere dierbaren niet vergeten
En één slachtoffer is eigenlijk al te veel, dus ik word dat niet
Ook al heb ik immens veel verdriet
Lieve dochter, rust in vrede, laat zo nu en dan weten dat je er bent
Dan heb ik houvast, aan zo?n moment
Jouw liefde en jouw lach blijven altijd bij mij
Als ik daaraan denk, word ik ondanks het grote verdriet weer blij
(gedicht geschreven 17 maart 2010, n.a.v. de moord op Milly Boele)