Beste familie Denis en familie van der Schuit, graag wil ik jullie veel kracht toewensen bij het verwerken van het verdriet wat jullie moeten doorstaan. Vraag u niet af hoe u dit intense verdriet veroorzaakt door wanhoop en uitzichtloosheid nog kon worden voorkomen. Vraag u af hoe u ooit dankbaar kunt zijn dat u Julian en Ruben heeft mogen kennen. Veel mensen leven met u mee in het intense verdriet dat voor jullie gepaard moet gaan door het verlies van deze twee lieve jongens. Twee bijzondere jongens die helaas op een bijzondere manier vroeg afscheid hebben moeten nemen. Ik en velen met mij hebben geen idee hoe zwaar deze periode voor jullie moet zijn.
Daarom kan ik u niets meer dan alle kracht toewensen die jullie nodig hebben om dit de doorstaan.

Ik ken jullie niet, maar net zoals zovelen in Nederland heeft mij dit verhaal aangegrepen, de pijn is onmenselijk groot en mijn moederhart huilt.
Ik hoop dat er een dag komt dat dit verhaal enigszins een reden krijgt waarom deze kinderen moesten sterven, dat je met enig verstand kan begrijpen wat er achter dit drama schuilde, dan is het sterven niet voor niets geweest.

De dood van deze kinderen doet me veel pijn aan; heel erg veel verdriet heb ik. We zijn geen familie, maar toch heb ik ook veel pijn. Hoe kon de vader zoeits doen! Een vreselijke gebeurtenis, een afschuwelijke daad! Helaas hebben deze kinderen niets meer te wensen en te willen; helaas!

Lieve Julian en Ruben

Rust in vrede .. in het Licht

Heel veel sterkte, kracht en liefde voor moeder Iris, familie, vrienden en alle betrokkenen.

Hartegroet ..

Voor het gemis van deze twee kinderen wens ik een ieder die ze liefhad enorme kracht toe. Ook voor hen die vader Jeroen tevens moeten missen. Dit was het niet waard, dit drama, dat enorme gevecht. Niets maakt deze daad goed, maar dat doet niets af nu, aan een vreselijke verschrikkelijke pijn die gevoeld word door wie ze liefhad, nu twee zulke mooie kindertjes niet meer zijn. Voor iedereen dan ook alle wijsheid, licht en kracht om hiermee te leven.

Rust in vrede

Het laatste gebaar voor Ruben en Julian, Rust in Vrede.

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=542030329177028&set=a.199950713384993.61838.100001101974109&type=1&relevant_count=1

Kaarsjes branden voor de jongens in Panevezys, Litouwen.

Studenten CIOS, Goes

Soms is er zoveel wat we voelen,
maar zo weinig wat we kunnen zeggen.

Nooit zal men deze leuke ventjes nog zien lachen! Wat een gemis! Iedereen sterkte!

Gecondoleerd mama, familie, vriendjes en klasgenoten met dit zware verlies. Heel veel sterkte in de verwerking en hopelijk kunnen we met z'n allen werken aan het voorkomen van een drama als dit.