ik deel mijn verdriet met de familie hoe kon het zo ver komen ? ik wens de familie veel sterkte en gods zegen om deze periode door te komen.

Ik wens de moeder heel veel sterkte met dit grote verlies,
een traan blijft een traan,
dit had nooit zo mogen gebeuren

Rustzacht lieve Julian en Ruben

Zoveel smart in een doorwondt moeder-hart!
Zoveel vragen, zo weinig tot troost aan te kunnen dragen!
Wie zal de tranen kunnen drogen ,die komen en gaan, steeds weer?
God in de hemel ziet ook dit groot verdriet,begrijpen doen we -als mede-mensen- het niet !
Laat alle vragen komen bij Hem neer,
Hij alleen kan troosten, steeds meer en meer.

Lieve Ruben en Julian, rust zacht en in alle vrede.

Ooit twee verliefd, verloofd, getrouwd, dolgelukkig zijnde mensen. Julian en Ruben de uitingen van dat geluk, het vertrouwen in de toekomst. Wat is er nadien misgegaan in het hoofd van de vader? Waardoor zijn de kennelijk door hem afgegeven zijnde signalen niet -op de juiste wijze- opgepakt? Dit en de gruwelijke wijze waarop deze twee -naar alle waarschijnlijkheid-hele leuke jongetjes zijn vermoord doet ons nederig zijn. Nederig omdat ons eigen geluk, vreedzaamheid, niet zo vanzelfsprekend is als wij voortdurend aannemen. Nederig omdat we door deze tragedie des te meer beseffen dat we de meeste dingen niet weten, door kennisgebrek -nog- niet kunnen doorgronden. Hoezeer kunnen en mogen wij instanties verwijten? Hoe zinvol zijn die schuldaanwijzingen? De momentele onmacht stemt ons radeloos, radeloosheid is het begin van nieuwe, andere, betere, inzichten. Inzichten ter voorkoming van nòg meer Julian`s en Rubens, Rubens en Julians.
Ruben en Julian rust zacht. De moeder en de overige nabestaanden wens ik tot in lengte van dagen hèèl vèèl sterkte. Volk van Nederland, hoe betrokken u ook bent, lààt die mensen alstublieft met rust..!

Lieve Ruben en Julian,

Ik weet dat jullie dit niet meer kunnen lezen, maar jullie moeder, opa's en oma's, ooms en tantes, neven en nichten en vrienden wel. Ik weet niet hoe vaak wij thuis gebeden en gehoopt hebben dat jullie levend gevonden werden. Helaas is dat niet gebeurd, maar ik wens al jullie familie en vrienden de steun van God en anderen toe. Zij zullen jullie NOOIT vergeten. Rust zacht, lieve Ruben en Julian.

Dikke knuffel (met een traantje)! Heel erg veel liefs, Andrea

Bij ieder afschied valt een traan
omdat je iemand moet laten gaan
waar je zo aan bent gehecht
VERDRIET................................
dat is een groot gevecht.

HEEL VEEL STERKTE MET DIT GROTE VERLIES.

Heel veel sterkte gewenst met dit, niet te bevatten, verlies.
Hoe moet je hier toch mee omgaan als moeder? Iris, ik hoop dat je de kracht zult vinden om je leven uiteindelijk weer op te pakken, al zal het nooit meer hetzelfde zijn.
Ook wens ik de opa's en oma's van Julian en Ruben heel veel kracht en sterkte om dit verlies te verwerken!

Heel veel sterkte met dit grote verlies!

Ik wens heel veel sterke en wijsheid voor de overlevenden en familieleden