Wat moet je wanhopig zijn geweest......
Ik kan het niet begrijpen, maar gelukkig zit ik niet in zo'n situatie. Rust zacht!

Het gebeurde is alles 1 groot verlies, voor allen.

familie heel veel sterkte met dit grote verlies en zijn geen winaars en verliezers wij hier wensen de nabestaande heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd

Familie/vrienden van Jeroen en Julian en Ruben,
allereerst gecondoleerd met dit enorme verlies.

Zij hebben nu rust en vrede voor eeuwig samen bij elkaar.
Laat u niet gek maken door anderen wat zij vinden en zeggen aan elk verhaal zit twee kanten,
zeker is dat Jeroen dit zo niet gewild had t is n wanhoopsdaad waar zeker de moeder ook ...... aan heeft.
Het is heel erg dat hier uiteindelijk iedereen verdrietig van is laat t verder stil....zijn.

Mijn oprechte condoleances aan alle familie leden van Jeroen, Ruben en Julian,

Tot een paar jaar geleden heb ik nooit begrepen dat mensen tot zulke acties in staat zijn. De afgelopen 2 jaar zit ook ik in een vergelijkbare situatie en met mij nog velen. Na 2 jaar kan ik mij heel goed voorstellen dat vaders op een gegeven moment in zo'n situatie wel in staat zijn tot zulke acties na jarenlang gemanipuleerd te zijn en te merken dat je je eigen kinderen gewoon niet meer kent en ziet dat het niet goed gaat met ze maar er zelf niets meer aan kunt doen. Zeer waarschijnlijk lijkt dit dan nog de enige juiste oplossing voor de kinderen en hemzelf in zo'n situatie. Ik hoop dat alle hulpgevende instanties deze verhalen en beelden nog heel lang zullen blijven herinneren en deze verhalen ook meenemen in hun besluiten. Dan is ook dit verhaal misschien toch niet helemaal voor niets geweest.

Een moeder en partner van een vader die ook al jaren gemanipuleerd wordt en een kind heeft wat tegen hem opgezet wordt.

Wat een drama, voor de familie van, jeroen, hier zijn alleen maar verliezers, nauwelijks te bevatten voor buitenstaanders, laat staan voor jullie,
Ik wens jullie, heel veel kracht en ondersteuning in de komende tijd.

god bless you!

Lieve Jeroen,

Mijn hart huilt als ik denk aan de ondraaglijke pijn...de leegte....de muur van onbegrip en de grenzeloze frustratie die je moet hebben gevoeld om zover te komen dat je jezelf en je jongetjes het leven hebt genomen. Lieve familie, de keiharde oordelen in de media...de eenzijdige berichtgeving....probeer het alsjeblieft te negeren! Ik weet (beroepsmatig) als geen ander hoe ver (meestal) vrouwen kunnen gaan in een (vecht)scheiding....valse beschuldigingen....valse aangiftes....indoctrineren van de kinderen over hoe slecht hun vader wel niet is. Vaders worden verwezen naar de civiele rechtspraak ...ze procederen vaak tot een persoonlijk faillissement aan toe. Zelfs als ze keer op keer in het gelijk worden gesteld krijgen ze het niet. Ze blijven afhankelijk van de grillen hun ex. Niemand maar dan ook niemand gaat met ze mee als ze hun kinderen niet mee krijgen. Niemand maar dan ook niemand neemt het voor ze op als ze met allerlei leugens worden geconfronteerd. Maar alles en iedereen staat op scherp als er gesproken wordt over mishandeling of seksueel misbruik. Of nog erger er zelfs (valse) aangifte van wordt gedaan. Vaak totaal niet bewijsbaar...de waarheid blijft in het midden liggen,,..maar waar rook is is vuur dus vader kan maar beter een tijdje afstand nemen. Je kunt het instanties niet eens kwalijk nemen dat men met dit advies komt want zij kunnen en mogen geen risico nemen. En de vader? die staat nog meer met zijn rug tegen de muur. Als hij het advies opvolgt en afstand neemt heeft hij geen interesse in zijn kinderen....de negatieve indoctrinatie kan beginnen. Als hij weigert afstand te nemen zijn het vaak de instanties die ervoor gaan liggen...zij weten niet wat de waarheid is dus kunnen niet anders.
Ik zie zoveel pijn....ik wil zo graag helpen maar het gereedschap dat ik hiervoor heb gekregen blijkt ondeugdelijk..ik roep al jaren dat het systeem in Nederland niet klopt. Helaas lijkt het een roep in de woestijn....net als de hulpvraag van heel veel vaders. Hoe hard moeten we roepen om Den Haag een keer wakker te maken???
Lieve lieve Jeroen....ik hoop van harte dat jou dood en die van je mannetjes niet voor niets is geweest en dat er eindelijk een keer begrip en aandacht komt voor de vaders want dit kan toch niet langer!!

Ouders van Jeroen, opa's en oma's van Julian en Ruben....familie, vrienden en iedereen die Jeroen, Ruben en Julian lief hadden.....heel veel sterkte met dit ondraaglijke verlies...en trek jullie aub niets aan van al die mensen die de eenzijdige informatie uit de media als waarheid zien. Er zijn er vier de de echte waarheid weten en daarvan zijn er helaas drie overleden.

Caroline

Het onvoorstelbare is gebeurd. Waarom? Niemand zal dat ooit weten. Wij wensen de ouders en verdere familie van Jeroen heel veel sterkte met het dragen van dit zware verlies.
Met vriendelijke groet.

Lieve ouders en vriendin van Jeroen en grootouders van Ruben en Julian wij wensen u heel veel sterkte met dit vreselijke gemis .

Beste Jeroen rust nu in vrede.

Lieve Julian en Ruben rust zacht.

Voor de Ouders en Gootouders van hun overleden kind en kinderen, sterkte.

Mooie gedachte die lichtjes op zondag 26-05-2013, zoals Wereldlichtjesdag.

Wellicht kan iedereen lichtjes laten branden tot 9 uur of de gehele avond.

Immers de 2e zondag in december is donker tussen 7 en 8, in mei nog licht.
Zelf heb ik uit de Kerk een Noveenkaars, 9 dagen brandend voor de jongens.

Na vele jaren strijd waartussen jullie allen moesten leven was abrupt een einde.
Niemand wenst deze strijd voor zijn of haar kind of kleinkind, niemand wenst dit einde.
Ik wens de families van de vader, en van de moeder sterkte met verwerking.

Ik heb soortgelijke ervaringen met Jeugdzorg en 9x Rechtszaken sinds 2008.
Waarheidsbevinding wordt niet gedaan, de realiteit kent en zoekt men niet.
Laten we hopen en bidden dat hulpverlening in NL nu wel realistisch wordt.

Scheiden gaat niet om wie er wint, het is toch lijden. Iedereen verliest ?

De jongens konden niet winnen, geen keuze, laten we hen gedenken in vrede.

De grootouders konden ook niet winnen, het machteloos gevoel, de onzekerheid.

Sterkte voor de Ouders van Jeroen, en alle Grootouders van de jongens van Jeroen en Iris.

Voor de vrienden, blijf hen gedenken, je bent pas dood als je vergeten bent. Ik bid voor jullie.

Frank