Wát een verschrikkelijk ongeluk !
Ook ik wens alllen die hun dierbare kinderen moeten missen Gods onmisbare liefdevolle nabijheid toe.
Moge Zijn geliefde Zoon, Jezus Christus spoedig naar deze aarde wederkomen om een eind aan de dood ter maken en alles nieuw maken .

heel veel sterkte voor de nabestaande en dat jullie het ooit een plekje kunnen geven met dit grote verlies , verschrikkelijk wat hier is gebeurt , en voor de kinderen en de volwassenen die bij dit ongeluk om het leven zijn gekomen ( rust in vrede )

Wat een vreselijk drama, zo jong nog al die kinderen. Ik wens alle familieleden, de scholen, vriendjes en vriendinnetjes heel erg veel sterkte toe met dit enorme verlies.
R.I.P.

Wij zijn diep geschokt door het verschrikkelijke nieuws over het busongeluk in Zwitserland. Wij leven mee met de nabestaanden en wensen hen heel veel kracht en sterkte.

wij willen alle ouders, broers, zusters, opa's en oma's en verdere familieleden van de overledenen sterkte wensen met dit vreselijke verlies.
Geen woorden voor...... wat een verdriet!!!!

Woorden schieten hierbij tekort, wat een vreselijk drama is dit zeg, wat een mooie afloop van een vakantie had moeten zijn, is nu ge-eindigd in een nachtmerrie, ik wil dan ook heel graag alle nabestaanden heel veel sterkte toewensen in deze waanzinnig moeilijke tijd en mijn oprechte deelneming uiten aan iedereen die een dierbare verloren hebben bij dit vreselijke ongeluk, in gedachten bij jullie............................

Vreselijk wat er gebeurd is!

Graag willen wij de nabestaanden van alle slachtoffers heel veel sterkte wensen en natuurlijk ook voor de kinderen en die het hebben overleefd, hun ouders, familie, vrienden.
Iedereen sterkte!

John en Claudia Wolkers

Er is van alles te lezen en te horen over wat er hier is gebeurd, er wordt over gepraat en geschreven,
maar voelen kunnen wij het nooit zoals het voor de naasten is van de slachtoffers van dit verschrikkelijke ongeluk.
Ik ga hier uit respect niet eens een poging doen; het zal nooit ook maar in de buurt komen van het werkelijke gevoel van ouders die uitkijken naar de thuiskomst van hun kind, de glimlach weer te zien die ze misten, en er dan achter moeten komen dat deze terugreis de laatste reis is geweest van hun kind(eren), ik kan me als moeder van 3 kinderen niets ergers voorstellen dan het besef dat er geen morgen meer voor ze zal zijn, maar met mijn eigen liefde voor mijn kinderen en mijn beste inlevingsvermogen zal ik waarschijnlijk nog geen millimeter in de buurt komen van het besef dat zij nu hebben, en de vragen die misschien wel nooit beantwoord zullen worden..

Ik probeer te zoeken naar woorden waaraan deze mensen iets zouden kunnen hebben,
maar ik weet dat deze woorden er niet zullen zijn, ik kan deze nachtmerrie niet ongedaan maken, ik kan hun kinderen niet bij ze terugbrengen,en niemand zal ze kunnen zeggen waarom..

De grootste en enige kracht die ik nu heb zit na dit lange verhaal gek genoeg in 1 klein woord
:
Sterkte..

woorden schieten me tekort bij dit vreselijk drama;ze hadden nog een heel leven voor zich, en dat is hun onmenselijk ontnomen, RUST ZACHT.WE ZULLEN JULLIE NOOIT VERGETEN.Sterkte aan de ouders en familie van de slachtoffers

voor alle overlevenden en nabestaanden hele sterkte.
Dit geldt ook voor de familie van de chauffeurs,want deze worden behoorlijk vergeten in de media.
Deze mensen deden ook naar hun beste kunnen hun werk!!