Verschrikkelijk wat er gebeurd is, geen woorden voor
ik wens alle nabestaanden en gewonden Gods zegen en kracht toe
LIa Zuidema - Klaaswaal
16 maart 2012
condoleance 1382 |
Verschrikkelijk dit!
Zijn geen woorden voor om dit verdriet te beschrijven.
Sarina - Ureterp
16 maart 2012
condoleance 1381 |
Intens droevig, we hebben er bijna geen woorden voor, lieve kinderen, zo jong nog. We leven heel erg mee met de ouders, broers en zussen, opa's en oma's en overige familieleden. Onze gedachten zijn bij jullie.
Heel veel kracht en sterkte toegewenst namens familie van Jaarsveld en Bunnik
van Jaarsveld - Vlissingen
16 maart 2012
condoleance 1380 |
etant maman,je ne peux imaginer la peine que vous les parents pouvez ressentir,mots me manquent et je viens vous apporter juste un peu de reconfort dans ces moments horribles qu'aucun parent ne devrait jamais connaitre!
Mes pensees sont ttes dirigees vers vous
biot - maredret
16 maart 2012
condoleance 1379 |
Heel veel sterkte wens ik alle ouders en nabestaanden toe. Ongelooflijk wat hier gebeurde. Ik hoop dat allen die heen zijn gegaan in vrede mogen rusten. Zo jong....
Rust zacht allen.
Marion - Rotterdam
16 maart 2012
condoleance 1378 |
Niet te bevatten en zo niet eerlijk....
Sterkte aan alle nabestaanden en betrokkenen...
Ook voor de hulpverleners heel veel respect!!
carolien noordhoek - bleiswijk
16 maart 2012
condoleance 1377 |
Via deze weg wil ik iedereen veel sterkte toewensen in deze moeilijke tijd.
Angela Hunnef - Sittard
16 maart 2012
condoleance 1376 |
Alle sterkte toegewenst!
Ik bid voor een ieder, die op wat voor wijze dan ook betrokken is!
Mariël - Ede
16 maart 2012
condoleance 1375 |
Wat een ramp wil alle nabestaanden heel veel sterkte toewensen de komende tijd
Koole H - Maassluis
16 maart 2012
condoleance 1374 |
Via deze wijze wil ik met dit gedicht mijn medeleven laten blijken voor alle nabestaanden van de busramp.
"De kamer hiernaast:
De dood betekent helemaal niets;
Ik ben slechts de kamer hiernaast binnen geglipt.
Ik ben ik en jij bent jij.
Wat we voor elkaar waren zijn we nog steeds.
Noem me bij mijn oude vertrouwde naam,
praat met me, even ongedwongen als altijd.
Verander niet van toon.
Voel je niet verplicht een ernstige treurige houding aan te nemen.
Lach als altijd om de kleine grappen die we deelden.
Speel, lach, denk aan mij, bid voor mij.
Waarom zou ik uit het hart zijn nu ik uit het oog ben?
Ik wacht gewoon op jou, voor een tijdje ergens in de buurt.
Net om de hoek.
Alles is goed.