Waarom....waarom.......waarom? Dat is een vraag die altijd blijft ronddwalen....wat moet een mens soms meemaken om tot zo\\\'n heftig besluit te komen.Niet te bevatten.
Een mooi mens heeft ons verlaten.....Lieve Isa en kinderen...ik wens jullie alle sterkte en kracht die er is om deze moeilijke tijd door te komen. Vergeten doen we nooit!
Noelke - Maastricht
12 oktober 2010
condoleance 15361 |
Woorden schieten tekort...
Hilde - Wyler
12 oktober 2010
condoleance 15360 |
lieve isha,wat ben jij een sterke vrouw.zag net de beelden van jullie afscheid in het amstel hotel.leef met jullie mee
caroline - huizen
12 oktober 2010
condoleance 15359 |
rust zacht
leendrina - rotterdam
12 oktober 2010
condoleance 15358 |
Wat vreselijk, wat erg, zo een intense pijn om op deze manier iemand te verliezen, hoe machteloos tegenover de keuze van Antonie, en allen die zulk een onherroepelijk besluit nemen. De tijd komt dat alleen de mooie herinneringen blijven bestaan aan zulk prachtige mensen, de weg ernaar toe kost nog pijn en verdriet maar alles krijgt zijn plekje, hoe pijnlijk en moeizaam ook verkregen. Veel liefde voor Isa, de kinderen en alle dierbaren ge wenst door zo maar een melevend iemand die hierdoor ook pijn voelt, Liefs Mir
Miriam Huysmans - Geleen
12 oktober 2010
condoleance 15357 |
Aan Isa, Merlijn en Vlinder,
Wat moet het ontzettend moeilijk zijn om op deze manier afscheid te nemen van jullie geliefde man en vader.
Het zal voor Antonie ook ontzettend moeilijk zijn geweest om op deze manier afscheid van jullie te nemen. De komende dagen zullen jullie geleefd worden, maar als de rust ik wedergekeerd, wensen we jullie veel sterkte toe zodat jullie dit verlies een plekje kunnen geven. Het gemis zal er altijd blijven maar krijgt een plekje.Antonie zal altijd in jullie harten verblijven...sluit je ogen maar en dan zullen jullie zijn liefde voor jullie voelen.
Wendy Frissen - Bunde
12 oktober 2010
condoleance 15356 |
Mensen komen in je leven om een bepaalde reden, een seizoen of een heel leven.
Als je weet om welke reden het is, weet je wat je voor die persoon kunt doen.
Als iemand in je leven is om een reden, is het gewoonlijk omdat je een behoefte hebt geuit.
Ze zijn gekomen om je te helpen door een moeilijkheid heen, je te begeleiden met ondersteuning en fysiek, emotioneel of spiritueel te helpen.
Ze lijken door IETS gestuurd en dat zijn ze ook.
Ze zijn er om een reden waarvan IETS het nodig vind dat ze er zijn.
Dan, zonder dat jij iets verkeerd doet ,of op zomaar een moment ,zegt of doet deze persoon iets om de relatie te beƫindigen.
Soms gaan ze dood, soms lopen ze weg.
Soms keren ze zich tegen jou en dwingen je tot een standpunt.
Wat we ons dan moeten realiseren, is dat aan onze behoefte is voldaan, onze wens is vervuld, hun werk is gedaan.
Het gebed dat je opzond is beantwoord en nu is het tijd om verder te gaan.
Sommige mensen komen in je leven voor een seizoen, omdat het jou beurt is om te delen, te groeien of te leren.
Zij brengen je een ervaring van vrede of ze brengen je aan het lachen. Ze kunnen je iets leren wat je nog nooit gedaan hebt.
Ze geven je gewoonlijk een ongelooflijke hoeveelheid vreugde.
Geloof het , het is echt ,maar slechts voor een seizoen.
Relaties voor de duur van je leven, leren je levenslessen, dingen waar je op kunt bouwen, om zo een solide emotionele fundering te hebben.
Het is jouw taak deze lessen te accepteren.
Hou van die persoon en stop wat je hebt geleerd, in alle relaties en situaties van je leven.
Men zegt:? Liefde is blind maar vriendschap is helderziend?.
Dank je dat je een deel van mijn leven was, of het nu is om een reden, voor een seizoen of een heel leven is.
Eric Roest - Heemstede
12 oktober 2010
condoleance 15355 |
Heel erg jammer dat een schitterende persoonlijkheid zelf niet weet hoe prachtig hij is voor zijn omgeving.
Ik hoop dat Antonie de rust vind die hij zocht, en wens Isa, Merlijk en Vlinder heel erg veel sterkte toe.
Hilde van Gils - Schinnen
12 oktober 2010
condoleance 15354 |
lieve isa en kids ,ik kijk net naar de televisie en ik zag dat vandaag jullie afscheid van jullie antonie was ,maar vergeeyt nooit afscheid nemen bestaat niet ,naar 42 jaar heb ik nog steeds geen afscheid kunnen nemen van mijn zoon Gino die nu 45 jaar zou zijn geweest ,de tranen rollen over mijn gezicht als ik de beelden zie ,lieve isa en kids mijn gedachten zijn bij jullie ,en bij die mooie man en vader ,lieve schatten heel veel sterkte nu en in de komende tijd ,een dikke tranende kus van mij agnes
agnes linnenbank - tiel
12 oktober 2010
condoleance 15353 |
Antonie, prachtig mens, uit het zicht maar niet uit het hart.
Lieve Isa, je hebt van Antonie het mooiste geschenk gekregen wat je kon wensen : Jullie kinderen, de hoop voor de toekomst. Heel veel kracht en liefde toegewenst.