Aan Isa,

\'n Paar maanden geleden ben ik mijn vader op dezelfde manier en na eenzelfde proces verloren. De hectiek en commotie is bij ons nu net wat gaan liggen, de meeste zaken bijna afgehandeld, het leven op pure adrenaline om door te gaan voor mijn 2 kleine kindjes die hun grote vriend zo plotseling zijn kwijtgeraakt en er niets van snappen, wordt nu iets minder nodig. Nu zit ik in de moeilijkste fase .....

De vermoeidheid slaat toe, het vreselijke gemis, de leegte, de eenzaamheid, de herinneringen, het isolement van geen herkenning kunnen vinden in de directe omgeving, hoe goed iedereen ook z?n best doet. Je gunt dit niemand maar het is tegelijk zwaar omdat je dit daardoor toch alleen moet verwerken. Begrip van anderen reikt maar zo ver. Je wilt ook niet meer iedereen steeds tot last zijn met weer een somber verhaal of een triest gezicht. Dus doe je je best om te lachen, interesse te tonen en te laten zien dat je niet bij de pakken neer gaat zitten. Maar o, o, o, wat voelt dit van binnen vaak anders. Het besef dat ons leven voorgoed veranderd is. Dat ik als mens, als dochter, voorgoed veranderd ben en daarin mijn draai moet vinden. Het is zwaar.

Isa,
je zult door alle facetten van het rouwproces heen gaan. Ontkenning, het gevoel dat hij zo weer binnen kan komen wandelen, dan weer de harde realiteit tot in elke cel voelen. Verbijstering dat de wereld zomaar doordraait, maar straks merken dat je zelf ook de gewone dingen weer langzaam aan gaat doen. Ineens overmand worden door paniek, verdriet, eenzaamheid. Het gevoel je leven nooit meer op de rit te krijgen en dan weer juist positief de toekomst in te zien. Tussen ?wij komen er wel, het gaat OK? en radeloosheid, hem zo intens missen. Soms zo ontzettend stoer en dapper zijn, dan weer een klein gebroken meisje die wil schuilen.

Hoe lang dit gaat duren, en welke fase daarna komt? Ik wou dat ik het wist. Wel wil ik je laten weten dat er mensen zijn die dondersgoed weten wat het is en tot in detail me je mee voelen. Hoewel elke situatie anders is, denk ik dat er een rode draad is in de gevoelens en gedachten die mensen, die zoiets meemaken, ervaren.

Antonie was en is mijn favoriete Nederlandse acteur. Juist door de gevoeligheid, onzekerheid en de grilligheid van zijn emoties die al jaren zo goed in zijn ogen en lichaamstaal te lezen waren en anderzijds zo prachtig kunnen presteren. Diepe dalen, hoge pieken. Ik heb er altijd veel herkenning in gevonden.

Niets dan respect voor Antonie, uiteindelijk ook voor zijn besluit evenals dat van mijn vader. Wat pijn doet is dat het ZO niet nodig was, als ze maar hadden geweten hoe groots ze eigenlijk waren.

Liefs,
Jeannette

wat een verdrietig nieuws ik was niet in Nederland toen het is gebeurd en heb het gisteren gehoord. Heel veel sterke Isa Merlijn en Vlinder met het verlies van jullie vader en echtgenoot liefs

Je kan hier nauweliks iets op zeggen, het is heel moeilijk, zeker voor de nabestaanden.
Nederland is een fantastisch iemand kwijt.
We zullen hem missen
Antonie, rust zacht

Wat moet je hierop zeggen. Wij hopen dat je nu je rust hebt gevonden?

Woorden schieten ons hierin te kort (zo jong nog)

lieve Isa merel,en vlinder.

wij wensen jullie en de familie heel sterkte en kracht toe in deze moeilijke tijd.
wij zijn ernorm geschrokken we zullen hem nooit vergeten hij was een lieve en een goede man.
iemand om nooit te vergeten.

sterkte familie prijs

woorden schieten tekort, zo erg, zo vreselijk, wat moet je verschrikkelijke pijn gehad hebben!
heel veel sterkte Isa, merlijn, vlinder en iedereen in de familie!! ik denk aan jullie! liefs sandra

Nog steeds kan ik het niet bevatten en ik ben zomaar een buitenstander laat staan hoe het moet zijn voor Isa,Merlijn en Vlinder.....

Lieve familie, vrienden van Anthonie heel veel sterkte in de komende tijd en blijf hem altijd als een spontane,lieve zorgzame man en vader zien..

En Anthonie..Rust zacht en hoop dat je de rust vind die je zo graag wilde en kon je nu maar zien hoe geliefd je was hier en wat je teweeg hebt gebracht de afgelopen dagen, Je bent en blijft een Kanjer!!

Antonie,
Onvoorstelbaar! Jij zo\'n menselijke man. Wij spraken elkaar deze zomer bij kasteel Burg Haamstede. Je was vrolijk, innemend en dan niet te bevatten dat achter deze facade zoveel depressief schuilt. Ik wens je vrijheid van geest hier boven. Ontzettend veel sterkte voor Isa, Merlijn, Vlinder en verdere famailie hier beneden. Het ga je goed.

Lieve Antonie,
Bedankt voor je prachtige acteerwerk, zoals in Goede tijden en All Stars, de kleine blonde dood, wij hebben van je genoten, jammer dat je niet zag hoe goed je het deed. Ik hoop dat Isa, Merlijn en Vlinder met al die prachtige herinneringen verder kunnen. Een hele dikke knuffel in heaven......
Sylvia

Mooie lieve Antonie,
Wat zonde dat je het zelf niet zag en voelde.
Ik hoop dat het mooi is waar je nu bent,
Veel liefs en sterkte voor Isa, Merlijn en Vlinder