Lieve Antonie, ik vind je een kanjer in je werk en als persoon. En ik heb genoten van de liefde tussen Isa en jou. Een gelukkig gezin, samen met de kinderen. Maar liefde, hoe krachtig ook, is niet in staat je uit de zwartste hel te trekken. Want die is sterker. Sterker dan de wil om te leven, bij je geliefden te blijven.
Afschuwelijk dat je zo onvoorstelbaar veel zielepijn hebt gehad, dat je het niet meer volhield. In ieder mens heeft de wil om te leven, maar met deze levenspijn is iedere minuut ondraaglijk. Ik gun je zo dat je nu je rust hebt gevonden.
Ik wens je vrouw en je kinderen alle sterkte van de wereld. Ik kan alleen maar hopen dat ze de kracht hebben, naast hun bodemloze verdriet, \\\'blij\\\' te zijn dat jij van je lijden verlost bent. Uit liefde voor jou.
Mary - Den Haag
7 oktober 2010
condoleance 10430 |
Een kleine blonde man, een groot acteur is niet meer.
hij heeft niet zo kunnen genieten van zijn successen zoals wij wel van hem genoten hebben.
Zelfs de liefde van zijn vrouw en kinderen konden niet meer door het panster van depressiviteit heen komen.
Hij koos ervoor om het doek van zijn eigen leven zelf voor de laatste keer te sluiten, ondanks het grote verdriet en het groote waarom een stap die je niet zomaar neemt en waar veel moed voor nodig is.
Antonie, het doek is hier dicht, geniet en rust waar je nu ook bent uit en open het doek weer voor onze reeds ontvallen dierbaren .
Vaya con dios
carlo - renkum
7 oktober 2010
condoleance 10429 |
ik hoop dat jij nu rust vind...sterkte voor de fam
jochum en marijke - noordbergum
7 oktober 2010
condoleance 10428 |
Ik hoop dat je je rust gevonden hebt,en wens Isa,kinderen famlie en vrienden heel veel sterkte
Joke Stevens - Almkerk
7 oktober 2010
condoleance 10427 |
De grote blonde dood....
Moedig man, en heekl veel respect.
Ontzettend veel sterkte familie...
Hugo - Rotterdam
7 oktober 2010
condoleance 10426 |
erg jammer vond hem een leuke en spontane man . ik wens isa en de kids en ook de familie en vrienden veel sterkte toe met dit zware verlies.
Harold van Erp - Valkenswaard
7 oktober 2010
condoleance 10425 |
Maar vroeg of laat
verschijnt het land
dat elk verstand te boven gaat
waar ik volmaakt
opnieuw ontmoet
wie ik voorgoed was kwijtgeraakt
Gabriella - Reeuwijk
7 oktober 2010
condoleance 10424 |
Dag Merlijn en Dag Vlinder,
Bekende ouders hebben heeft zijn voor- en nadelen.
Maar als je heel erg verdrietig bent, is het voordeel misschien dat je veel reacties krijgt, maar het nadeel dat je ook met je intense verdriet in de spotlights zult staan.
Voor alle andere kinderen was jullie papa een Bekende Nederlander, maar voor jullie was papa gewoon papa. Dat is heel bijzonder, en dat gold voor jullie alleen....
Ik hoop dat jullie met veel trots en warmte aan jullie vader zullen terugdenken.
Nu en \"later als je groot bent\".
Hopelijk is het jullie gegund alle emoties zoveel mogelijk buiten de spotlights te verwerken.
Zorg maar goed voor elkaar en voor mama en bedenk, dat mooie herinneringen je nooit meer kunnen worden afgenomen.....
Astrid - Houten
7 oktober 2010
condoleance 10423 |
Lieve familie, Isa, Merlijn, Vlinder, Liesbeth en ouders van beide. Heel veel sterkte met het verwerken van dit enorme verdriet. Ik hoop dat jullie de kracht kunnen vinden om dit te verwerken en er samen mee te leren leven. Herinner Antonie zoals hij was in zijn goede dagen. Met verwarde haren en warme lach. Denk hieraan en geniet van de herinneringen. Het wordt nooit beter, wel dragelijker.
claudia - schiedam
7 oktober 2010
condoleance 10422 |
Lieve Isa en kinderen,
Wat een vreselijke tijd voor jullie. Een paar dingen: De vader van mijn man heeft zelfmoord gepleegd. Ze zijn verschrikkelijk verdrietig geweest en nog soms maar wat ik wil zeggen is dat hij en zijn broer en zus ontzettend sterke en mooie mensen zijn geworden, vooral omdat zij altijd een stabiele moeder in hun leven hebben gehad. Mijn man is helaas vorig jaar plotseling overleden. Ik heb drie kleine kinderen. Wat een afschuwelijke tijd hebben we gehad maar ik kan nu na een jaar zeggen dat we het met z\\\'n vieren gaan redden. We zijn niet minder verdrietig dan in het begin maar hebben tussendoor wel steeds meer geluk. Voor ons is het heel goed geweest om met de kinderen nog naar het lichaam van hun vader te gaan. Het was afschuwelijk maar heel belangrijk omdat ze niet echt konden geloven en het zo duidelijk was dat \\\'hij er niet meer in zat\\\'. Het was voor ons ook belangrijk om open en eerlijk over alles te zijn. Wat ze zelf verzinnen is vaak zelfs nog erger dan de werkelijkheid. Verder hebben ze gepraat met Carine van kappeyne van de Coppello in Haarlem. DE specialist op het gebied van rouwverwerking voor kinderen. Gewoon bij haar thuis. De juiste mix tussen geitenharenwollensok en praktische instelling, dingen niet groter maken dan ze zijn. Verder moet je weten dat ze vast gaan denken dat jij ook dood gaat. Gewoon eerlijk antwoorden dat de kans heel klein is dat dat gaat gebeuren maar als dat zo is vertellen bij wie ze dan gaan wonen. Geeft rust. Ook wilde mijn kinderen zelf dood. Dit was gewoon het idee dat ze dan bij hun vader konden zijn. Lees niet teveel zelfhulpboeken!! Dat helpt niet. Wordt geen lid van de slachtofferclub. Helpt ook niet. Probeer jezelf niet teveel vragen te stellen waar je nooit antwoordt op zal krijgen. Depressie is depressie. Hij kon alleen maar zichzelf beter maken en dat zou hij hebben gedaan als hij dat kon. Je moet doorbikkelen en naar je kinderen kijken en niet tever vooruit kijken. Je kan het! Sterkte, Titia