vergeten zullen we hem nooit maar ik wil Isa en de kinderen sterkte wensen vandaag maar ook in het verdere leven.
janny bruining - harkema
6 oktober 2011
condoleance 15830 |
Wat gaat de tijd toch hard,alweer een jaar geleden,was erg ontdaan toen ik het hoorde en kon me er wel iets bij voorstellen al is en blijfhet moeilijk voor andere om het te begrijpen! zeker als ze er zelf geen last van hebben!!
Wens isa en de kids ook nu met deze dagen heel veel sterkte!!!
R.I.P Antonie
Tineke - Ijsselstein
6 oktober 2011
condoleance 15829 |
You Must Be An Angel In The Sky Now
rust zacht
anoniem - groningen
6 oktober 2011
condoleance 15828 |
Alweer een jaar geleden kreeg ik te horen dat jij er niet meer was.
Je kon niet meer leven zoals jij dat wilde en koos voor een andere weg.
Ik mis je nog steeds.Waarom moest dit zo gebeuren.
Hopelijk heb je je rust nu gevonden.
Wens Isa en de kinderen heel veel sterkte toe ook nu in deze periode.
Rust zacht Antonie..
Janny IJzer Vriendts - Stadskanaal
6 oktober 2011
condoleance 15827 |
Kus, kanjer! De grote strijd die jij geleverd hebt vóór je de beslissing nam, respect! XX
Ada de Graaf - Alphen aan den Rijn
6 oktober 2011
condoleance 15826 |
Lieve Antonie, ik begrijp je zo goed. Ik knok 25 jaren nu, zwaar depressief en geen vooruitzichten. En toch maar knokken. Het machteloze gevoel bij je, ik weet hoe het voelt. Niet alles is via de hulpverlening op te lossen. Ik bewonder het dat je elke dag weer geknokt hebt.
Lieve Isa, Merlijn en Vlinder, ik weet wat ik doe bij mijn dierbare partner en vrienden. Ik weet dus ook hoe het voor jullie voelde om hem niet de pijn te kunnen wegnemen, de machteloosheid in jullie. Maar wat ik ook voel van mijn dierbaren hebben jullie hem ook gegeven: veel liefde en steun. Ik hoop dat jullie in dit zware jaar ook veel liefde en steun van de mensen om jullie heen hebben mogen ervaren en nog zullen ervaren.
Lieve mensen, laten we allemaal goed naar elkaar luisteren en een glimlach tevoorschijn toveren als we elkaar tegenkomen. Zoveel vriendschappen die ooit met een glimlach begonnen en zoveel glimlachen die elk mens goed doen....
Lyn - Maastricht
1 oktober 2011
condoleance 15825 |
bijna1 jaar later Antonie, nog steeds niet te geloven. Hopelijk heb je je rust nu, we gunnen het je zo enorm.
jan - waddinxveen
25 september 2011
condoleance 15824 |
Ik hoop dat je eindelijk de rust krijgt waar je naar op zoek was
monique waltmans - maasbracht
24 augustus 2011
condoleance 15823 |
Dag reiziger, heb je nooit ontmoet Antonie maar kwam wel af en toe iemand tegen die dicht bij je stond, de wereld is klein, sinds je gegaan bent heb ik me gebezigd met de vraag; wie zou me het beste begrijpen behalve een lotgenoot zoals jij, ik begrijp je heel goed want naarmate ik ouder word wordt het ook voor mij steeds vervelender om met deze aandoening te leven. Ik heb gehuild om je en nog steeds omdat ik je begrijp en dat is het moeilijke ervan, wou dat ik je kon ontmoeten, je kon je me steunen en ik jou echter heb ik het mooie liedje dat je opdraagt aan je vrouw op youtube, dat zal me kracht geven en de steun die ik zoek, veel steun toegewenst aan de vrouw en de kinderen van antonie, de vrouw van antonie kan alleen een bijzondere vrouw zijn die met liefde voor hem en zijn aandoening heeft gekozen, bedankt daarvoor !