ik begrijp heel goed hoe je je voelde,ik voel me al 30 jaar zo,ik kan alleen geen afscheid nemen,wand ben alleen en moet voor me kid,s zorgen.
Me jongste pas tien,ik kan niet uit het leven stappen,niemand die voor hem kan zorgen.
Zelfmoord laf noemen,,,,,nee echt niet,zoiet,s doe je pas als er echt geen uitweg meer is.
Ik voel me al ruim 30 jaar slecht,en wil ook niet verder meer,maar kan het me zoontje van 10 niet aandoen,me dochter is al 20 maar hangt ook nog aan me.
Ik wil alleen maar rust,rust in me lijf en in me hoofd.
Jij het geluk je een mega lieve vrouw hebt die doorgaat en voor je kid,s zorgd.
En toch ondank,s niemand het zag,was je doodongelukkig.echt knap acteer werk van je,ik zou dat echt niet kunnen.
Rust zacht,maar echt ik weet waar ik over praat,en ik weet hoe je je voelde,wanhoop een zwart gat binnen in je maag een diepe leegte,ik ken het allemaal.
Ook al schijnt de zon ,jij ziet hem niet schijnen,je leeft in een zwarte donkere wereld,op zoek naar dat ene lichtpunt,of ff het gevoel van geluk.
Ik moet gewoon door ik heb niemand die voor me kid,s kan zorgen,maar ben het na 30 jaar ook zat.
Toch moet ik door,en jij hebt ook je best gedaan,deppressies en hoe iemand zich echt voelt kan je niet uitleggen,dat moet jezelf ooit eens ervaren.
En al ben je rijk en gaat het leven voor de wind,geluk is nog steed,s niet te koop.
En als je zelf je eigen doodongelukkig voelt.maakt geld rijkdom niet,s uit.
rust zacht man,deze keus maak je echt niet zomaar.

al weer een jaar verder en nog horenwe nog veel over jou op tv.te jong heb je afscheid genomen van deze aarde.Veel sterkte voor jou familie in deze moeilijke dagen

Lieve Antonie,

Het lijkt net alsof het gisteren pas is gebeurt. Ik hoop dat je daar over The Rainbow volledig tot rust bent gekomen.
Isa, Merlijn en Vlinder veel sterkte in de komende dagen en maanden.

Dikke knuffel van mij.

Antonie, Hopelijk heb je nu de rust gevonden die je zocht, Isa en de kinderen en verdere familie wens ik heel veel kracht en sterkte toe. Blijf aan de mooie en goede momenten samen denken en put daar de kracht uit. Liefs en groeten van Annie

Lieve Antonie.
alweer een jaar voorbij dat je jou Isa en jullie kindje vertwijfeld achter liet.
hoop dat je nu de rust gevonden hebt waar je zo naar verlangde.
En Isa wens jou en je kids veel liefs en sterkte toe.
Gerda Oudshoorn.

Isa ik heb echt alles gelezen in de Margriet, wat ontroerend allemaal.
Ik heb bewondering voor je hoe je het allemaal doet in het leven samen met je kinderen.

Fijn dat je zoveel steun kunt vinden bij alle lieve mensen om je heen.
Dat geeft je de kracht om verder te gaan, al zal Antonie altijd een deel van je leven blijven, zeker als je naar je kinderen kijkt.

Heel veel sterkte liefs van petra uit Zoetermeer.

Isa en kinderen, ik denk nog vaak aan hem. Hij wordt niet vergeten.
Het is jammer maar ik begrijp zo goed waarom hij tot deze actie is gekomen. Maar wat je achterlaat is vreselijk. Voor de nabestaanden is dit niet te verwerken. Iemand moet ten einde raad zijn.

You may be gone but you will never be forgotten!!

Ik moet nog vaak aan je denken.
Weet even niet de juiste woorden te vinden verder, maar in elk geval word je niet vergeten.

Lieve isa en kinderen en familie,

Een jaar later. het is kort en soms misschien lang. Het is vechten en hard werken. Leven, overleven en doorleven.
Zo heb ik het gevoeld en veel tijd nemen om te overwinnen. Maar het komt weer goed en alles zul je mee blijven dragen maar niet meer meeslepen. Dat wens ik jullie toe. Een beetje lezend hoe jullie het doen denk ik dat dat zeker goed komt. De mooie herinneringen aan Antonie worden steeds dierbaardeer en langzaam zal er steeds meer ruimte komen voor een nieuwe toekomst en nieuwe mensen die op je pad komen.
Tegen mij zei ooit iemand. Ga niet graven in alles wat is geweest. Maar koester en bewaar de mooie dingen die jullie deelden als een kostbaar geschenk! Want dat zijn er veel!!!

Veel liefs en warmte gewenst.

Margriet