condoleanceregister van

Antonie Kamerling

25-08-196606-10-2010
Schrijf condoleance
Bekijk condoleances
* verplichte velden

Register geopend door:

Stuur de beheerder een e-mail
Condoleanceregister.nl

Condoleances

frans enkelaar
zonde van zo\'n mooie vent. wens de nabestaande heel heel veel sterkte toe.
frans enkelaar - zeist
11 oktober 2010
condoleance 15091  |  
Lia Oorschot
Mijn zus en ik waren aan winkelen toen we het nieuws hoorden. We waren beide geschokt door dit nieuws en gelijk gingen onze gedachten uit naar Isa en de kinderen en familie en vrienden, het effect is zo groot.
Maar Antonie ook dachten we gelijk aan jou. Woorden schieten altijd te kort, maar mag het een troost zijn dat er zoveel mensen aan jullie denken.
Lia Oorschot - Dordrecht
11 oktober 2010
condoleance 15090  |  
Alain de rooij
Beste Antonie en nabestaanden, ik heb alle begrip voor jou situatie en hoop dat je nu rust hebt gevonden, je was een geweldig acteur en een echte familie man. Mijn condoleances voor de nabestaanden Alain de rooij
Alain de rooij - tilburg
11 oktober 2010
condoleance 15089  |  
Francel
Lieve Antonie, je was mijn held vanaf de eerste keer GTST.
Ongelooflijk dat je er niet meer bent: zo\'n leuke vent!
Isa, Merlijn en Vlinder: ontzettend veel sterkte...
Francel - Amsterdam
11 oktober 2010
condoleance 15088  |  
Hanneke Roos
De vogel

Alleen vloog hij.
Zwaar waren zijn vleugels.
Van de rest verwijderd.
Zware vleugels.
Vermoeide vleugels.
Moe van het vliegen,
vliegen tegen de wind,
vliegen tegen het weer,
vliegen tegen z?n wil.

Zware vleugels.
Vermoeide vleugels.
Vleugels willen rust.
Hij wil rust.
Hij daalt,
daalt steeds sneller,
kan niet stoppen,
wil niet stoppen.
De vleugels willen niet meer.

Daar ligt hij,
het witte verenkleed,
gespreid op de geploegde akker.
Alleen
Rust
Rust
.

Lieve Isa, Marlijn en Vlinder,
Ik wens jullie de kracht dat jullie dit verlies een plekje kunnen geven. Een plekje tussen hart en schouder, daar waar je je als kind je lievelings- knuffel klemt.
Het is zo\'n gat waar je in terecht kunt komen als je iemand verliest waar je veel van houdt. Hou elkaar goed vast, dan komen jullie uit dat gat.
Sterkte
Hanneke Roos - rossum
11 oktober 2010
condoleance 15087  |  
Elvira
Ik heb er nog steeds geen woorden voor alweer 6 dagen geleden....bijna net zo oud als ik...zie ik de zon, zee en de blauwe lucht en denk Antonie is er niet meer...dit had ik niet verwacht...daarvoor stond ik te ver van je vandaan maar wel deels met je opgegroeid...nu heb je rust en hoef je niet perse je hoofd meer \"leeg\" te maken...gelukkig kunnen je kinderen zeggen dat je een leuke, gekke, en lieve pappa voor ze was en een liefhebbende echtgenoot..
Nu heb je vleugels en waken God en de engelen over jou en je gezin...rust...rust...rust zacht..
X
Elvira - Scheveningen
11 oktober 2010
condoleance 15086  |  
nathalie
rust zacht blonde hero.
we zullen je missen.
nathalie - zoetermeer
11 oktober 2010
condoleance 15085  |  
Edith Overkleeft
Ik denk aananton als een liefhebbebde persoon die voor iedereen klaar stond, hij straalde iets speciaals uit tijdens zijn toneel en tv uitvoeringen. Als hij iets ging doen dan ging hij er ook hele maal voor. Ik wens zijn vrouw en zijn twee kinderen veel kracht toe. Anton mogen je nu rust vinden wat je beneden niet kon vinden, Rust zacht Antob
Edith Overkleeft - naaldwijk
11 oktober 2010
condoleance 15084  |  
Bianca
Beste Isa,

Ik hoop dat je al deze berichten zult lezen en er iets van steun uit zal kunnen halen. Wil je geloven dat ik altijd een beetje jaloers ben geweest op jou en Antonie....In mijn ogen waren jullie het ideale koppel, een stel mensen die overduidelijk zoveel van elkaar hielden. Iets waar ik altijd naar op zoek ben geweest. Geen idee hebbend van de moeilijkheden die er naast al die liefde waren. Mijn depressie heb ik godzijdank overleefd, maar weet als geen ander hoe zwaar het is. Ook ik heb nu mijn grote liefde gevonden, en ik kan niks anders doen dan hopen dat ook hij zijn depressie zal overwinnen. Nooit hoop ik mee te maken wat jij en je kinderen nu moeten doorstaan.

Beste Antonie, wat vreselijk dat je deze keus hebt moeten maken. Wat en of er iets is na dit leven weet ik niet, maar ik hoop dat je de nu de rust hebt gevonden die je hier niet vinden kon.
Wat er nu nog rest is de hoop dat \\\"men\\\" depressies serieuzer gaan nemen. Dat het woord depri als in ik ben een beetje down verdwijnd en er betere hulpverlening komt voor hen die het zo hard nodig hebben.
Misschien dat jouw dood dan nog iets goeds oplevert.
Bianca - Delft
11 oktober 2010
condoleance 15083  |  
Eline
Wat een verschrikkelijk verlies. Ik wens Isa en de kinderen heel veel kracht.
Eline - Groningen
11 oktober 2010
condoleance 15082  |  
Het condoleanceregister van Nederland

Het condoleanceregister van Nederland

Condoleanceregister delen