9 jaar geleden was ik 6 maanden zwanger van mijn eerste kind, een meisje.
Haar overlijden raakte me hierdoor nog intenser, een buurman, die je eigenlijk hoort te kunnen vertrouwen en nog erger nog hij was politie agen t.
Wie zou zoiets nou denken van zijn buurman, een totale nachtmerrie voor een ouder en terwijl mijn meisje veilig in mijn buik zat, leefde ik intens mee met de ouders, 9 jaar later moet ik soms nog aan haar denken, in het nieuws zeiden ze had maar 1 oorgaatje, op de 1 of andere manier was dat verhaal me altijd bij gebleven, nu heeft mijn dochter ook oorbellen of laat ik zeggen 1 oorbel net als milly, deze kleine herinnering deed mij gelijk aan milly denken een 12 jarig meisje dat niet groter heeft mogen worden, wat een pijn en verdriet voor de nabestaande maar zelfs na 9 jaar zijn vele onbekenden haar nog niet vergeten, hopelijk geeft dat een heel klein beetje troost dat we aan jullie denken.
Heel veel sterkte