Els Borst was bijzonder hoogleraar, medisch directeur van het Academisch Ziekenhuis Utrecht en vicevoorzitter van de Gezondheidsraad. In 1994 werd ze minister van VWS in het kabinet Kok 1, het eerste paarse kabinet. In Paars 2 was ze ook vicepremier.

Tijdens haar ministerschap speelde ze vooral een hoofdrol in het medisch-ethische debat. Zo was ze verantwoordelijk voor de nieuwe euthanasiewet en het stelsel van donorverklaringen, waarbij iedere burger die achttien werd de vraag kreeg om na het overlijden organen en weefsel af te staan. Ook zorgde ze voor de aanpak van wachtlijsten in de zorg.

Na haar politieke carrière bleef Els Borst maatschappelijk actief, onder meer als voorzitter van de Nederlandse Federatie van Kankerpatiëntenverenigingen. In 2012 werd ze benoemd tot Minister van Staat. Een eretitel die alleen in uitzonderlijke gevallen wordt toegekend door de Koning, op voordracht van de ministerraad.