Ik heb geen persoonlijke herinnering aan Richard, maar ik had begrepen dat hij zich met hart en ziel inzette voor zijn club en kinderen. En dan zo'n verschrikkelijke dood. Een vrouw die haar man verliest en kinderen hun vader. Daarom mag hij ook nooit vergeten worden. Gelukkig dat de dood nooit de goede herinneringen aan een goed persoon kan doen verdwijnen. Ik hoop dat veel mensen in de geest van Richard gaan leven en ook gaan klaar staan voor anderen. Ik wens alle nabestaande veel kracht en troost toe om drie december 2014 goed door te komen, als de pijn waarschijnlijk weer naar boven komt.
Veel zegen en troost van God de Vader toegewenst,
René Kadijk Amsterdam
